πόλισμα: Difference between revisions
Ἡ γὰρ σιωπὴ μαρτυρεῖ τὸ μὴ θέλειν → Hominem non velle significat silentium → Das Schweigen zeugt davon, dass der, der schweigt, nicht will
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=polisma | |Transliteration C=polisma | ||
|Beta Code=po/lisma | |Beta Code=po/lisma | ||
|Definition=ατος, τό, <span class="sense" | |Definition=ατος, τό, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[buildings of a city]], [[town]], sts. = [[πόλις]], sts. difft. from it; of Ecbatana, <span class="bibl">Hdt.1.98</span>; <b class="b3">π. Πελασγικά</b> ib.<span class="bibl">57</span>, cf. <span class="bibl">6.6</span>; of Thebes, <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>63</span>, al.; of Troy, <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>1424</span>; of Athens, <span class="bibl">Id.<span class="title">OC</span>1496</span> (lyr.), cf. <span class="bibl">Ar.<span class="title">Av.</span>553</span>, <span class="bibl">1565</span>; ὦ π. Κεκροπίας χθονός <span class="bibl">Men.<span class="title">Sam.</span>110</span>: pl., Call.<span class="title">Aet. Oxy.</span>2080.90: in Prose, <span class="bibl">Th.1.10</span>, <span class="bibl">4.54</span>; of the Acropolis, Dicaearch. Hist.<span class="bibl">72</span>; = [[municipium]], Gloss.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 21:45, 11 December 2020
English (LSJ)
ατος, τό, A buildings of a city, town, sts. = πόλις, sts. difft. from it; of Ecbatana, Hdt.1.98; π. Πελασγικά ib.57, cf. 6.6; of Thebes, A.Th.63, al.; of Troy, S.Ph.1424; of Athens, Id.OC1496 (lyr.), cf. Ar.Av.553, 1565; ὦ π. Κεκροπίας χθονός Men.Sam.110: pl., Call.Aet. Oxy.2080.90: in Prose, Th.1.10, 4.54; of the Acropolis, Dicaearch. Hist.72; = municipium, Gloss.
German (Pape)
[Seite 656] τό, die erbau'te Stadt, die Stadt, wie πόλις; Aesch. Spt. 63. 113; ὦ γῆς ἁπάσης Ἀσιάδος πολίσματα, Pers. 245; τὸ Τρωϊκὸν πόλισμα, Soph. Phil. 1410; auch die Bürger, wie πόλις, ὁ γὰρ ξένος σὲ καὶ πόλισμα καὶ φίλους ἐπαξιοῖ δικαίαν χάριν παρασχεῖν, O. C. 1492; Eur.; Ar. Av. 553. 1565; u. in Prosa, Her. 1, 57. 98 u. sonst, Thuc. 1, 10 u. öfter, u. Folgde. Auch eine ganze angebau'te, bewohnte Landschaft.
Greek (Liddell-Scott)
πόλισμα: τό, (πολίζω) αἱ οἰκοδομαὶ πόλεώς τινος, πόλις, (Λατ. urbs κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ civitas), ἐνίοτε = πόλις, ἄλλοτε δὲ διαφέρει αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν Ἐκβατάνων, Ἡρόδ. 1. 98, πρβλ. 57· ἐπὶ τῶν Θηβῶν, Αἰσχύλ. Θήβ. 63, κ. ἀλλ.· ἐπὶ τῆς Τροίας, Σοφ. Φιλ. 1424· ἐπὶ τῶν Ἀθηνῶν, ὁ αὐτ. ἐν Ο. Κ., 1496· ὡσαύτως ἐν Ἀριστοφ. Ὄρν. 553, 1565· καὶ ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ, Θουκ. 1. 13., 4. 54· ἐπὶ τῆς Ἀκροπόλεως, Δικαίαρχος παρ’ Ἀθην. 594F. ΙΙ. ὁ δῆμος, Σοφ. Ο. Κ. 1496.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
1 ville;
2 réunion des citoyens, cité.
Étymologie: πολίζω.
Greek Monolingual
το, ΝΑ πολίζω
νεοελλ.
πολίχνη
αρχ.
1. το σύνολο τών οικοδομών μιας πόλης
2. πόλη
3. η ακρόπολη τών Αθηνών.
Greek Monotonic
πόλισμα: τό (πολίζω),
I. πολιτεία, πόλη, σε Ηρόδ., Αττ.
II. κοινότητα, δήμος, σε Σοφ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πόλισμα -ατος, τό [πολίζω] stad; burgerij.
Russian (Dvoretsky)
πόλισμα: ατος τό
1) город (γῆς Ἀσιάδος πολίσματα Aesch.);
2) гражданская община, граждане Her., Soph., Eur., Thuc.
Middle Liddell
πόλισμα, ατος, τό, πολίζω
I. a city, town, Hdt., attic
II. the community, Soph.
