θάρσυνος: Difference between revisions

From LSJ

Βροτοῖς ἅπασι κατθανεῖν ὀφείλεται → Reddenda cunctis vita tamquam debitum → Den Tod erleiden schulden alle Sterblichen

Menander, Monostichoi, 69
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1")
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=tharsynos
|Transliteration C=tharsynos
|Beta Code=qa/rsunos
|Beta Code=qa/rsunos
|Definition=ον,= [[θαρσαλέος]], <span class="bibl">Il.16.70</span>: c. dat., <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[relying on]] a thing, οἰωνῷ <span class="bibl">13.823</span>.</span>
|Definition=ον,= [[θαρσαλέος]], <span class="bibl">Il.16.70</span>: c. dat., <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[relying on]] a thing, οἰωνῷ <span class="bibl">13.823</span>.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 21:21, 10 December 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θάρσῠνος Medium diacritics: θάρσυνος Low diacritics: θάρσυνος Capitals: ΘΑΡΣΥΝΟΣ
Transliteration A: thársynos Transliteration B: tharsynos Transliteration C: tharsynos Beta Code: qa/rsunos

English (LSJ)

ον,= θαρσαλέος, Il.16.70: c. dat.,    A relying on a thing, οἰωνῷ 13.823.

German (Pape)

[Seite 1187] poet. = θαρσαλέος, Il. 16, 70, οἰωνῷ, sich darauf verlassend, 13, 823.

Greek (Liddell-Scott)

θάρσῠνος: -ον, = θαρσαλέος, Ἰλ. Π. 70· μετὰ δοτ., ἔχων πεποίθησιν εἴς τι, πεποιθώς, οἰωνῷ Ν. 823.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
plein de confiance en, τινι.
Étymologie: θάρσος.

English (Autenrieth)

confident, relying upon (τινί), Il. 13.823.

Greek Monolingual

θάρσυνος, -ον (Α)
1. θαρραλέος («Τρώων δέ πόλις ἐπί πᾱσα βέβηκε θάρσυνος», Ομ. Ιλ.)
2. (με δοτ.) αυτός που έχει πεποίθηση, που έχει εμπιστοσύνη σε κάτι («ἴαχε λαός Ἀχαιῶν θάρσυνος οίωνῷ», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θαρσύνω, υποχωρητ.].

Greek Monotonic

θάρσῠνος: -ον, = θαρσαλέος, σε Ομήρ. Ιλ.· με δοτ., έχω πίστη, εμπιστοσύνη σε κάτι, στο ίδ.

Russian (Dvoretsky)

θάρσῠνος:
1) проникнутый уверенностью, доверяющий, твердо верящий (οἰωνῷ Hom.);
2) самоуверенный или легковерный, по друг. отважный или дерзкий (Τρώων πόλις Hom.).

Middle Liddell

θάρσῠνος, ον = θαρσαλέος, Il.]
c. dat. relying on a thing, Il.