ἐναντιότης

English (LSJ)

ητος, ἡ, A contrariety, opposition, Pl.Phd.105a, A.D.Conj. 253.16, Ph.1.7, etc.; πρὸς ἀλλήλω Pl.Tht.186b, etc.: pl., Ocell.2.4. II in the Philos. of Arist., contrariety, Int.21a29, EN1108b27; v. ἐναντίος 1.4.

German (Pape)

[Seite 827] ητος, ἡ, das Entgegensein, der Gegensatz, Plat. Phaed. 105 a; πρὸς ἀλλήλω Theaet. 186 b; öfter Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐναντιότης: -ητος, ἡ, τὸ οὐσ. τοῦ ἐναντίος, τὴν τοῦ ἐπιφερομένου ἐναντιότητα Πλάτ. Φαίδ. 150Α· τὴν ἐναντιότητα πρὸς ἀλλήλω ὁ αὐτ. Θεαίτ. 186Β. ΙΙ. ἐν τῇ λογικῇ τοῦ Ἀριστοτέλους, ἀντίφασις ὅρων καὶ προτάσεων, ἐν ὅσαις κατηγορίαις μήτε ἐναντιότης ἔνεστι Ἀριστ. π. Ἑρμην. 11, 10· πρβλ. Ἠθ. Ν. 2. 8, 4 κ. ἀλλ.

French (Bailly abrégé)

ητος (ἡ) :
opposition, contradiction.
Étymologie: ἐναντίος.

Spanish (DGE)

-ητος, ἡ
1 fil. contrariedad, cualidad de contrario, oposición de contrarios γίνεσθαί τε πάντα κατ' ἐναντιότητα D.L.9.8 (= Heraclit.A 1), ἐναντιότητες δέ εἰσι θερμόν, ψυχρόν, ξηρόν, ὑγρόν, καὶ τὰ ἄλλα Simp.in Ph.150.24 (= Anaximand.A 9), cf. Pl.Phd.105a, Arist.Metaph.986^a32, Ph.189^b4, ἡ ἐ. πρὸς ἀλλήλω la mutua oposición Pl.Tht.186b, distinción aristotélica entre ἐ. y ἀντίφασις: εἰ δὴ ἀντίκειται μὲν ἀντίφασις καὶ στέρησις καὶ ἐ. καὶ τὰ πρός τι y si la contradicción y la privación y la contrariedad y los términos relativos se oponen de distintos tipos de oposición, Arist.Metaph.1055^b1, ὑπάρχει δὲ καὶ ἐ. κατὰ τὸ ποιόν, οἷον δικαιοσύνη ἀδικίᾳ ἐναντίον Arist.Cat.10^b12, cf. 6^a11, ὥστ' ἐν ὅσαις κατηγορίαις μήτε ἐ. ἔνεστιν de manera que en todas las predicaciones en que no hay incluida una contrariedad Arist.Int.21^a29, πλείστη ἐ. ἐστὶν τοῖς ἄκροις πρὸς ἄλληλα ἢ πρὸς τὸ μέσον Arist.EN 1108^b27, θεοῦ τοῦ τὰς ἐναντιότητας εὖ εἰδότος ref. a la luz y la oscuridad, Ph.1.7, τῆς ... ἐναντιότητος ... κἀν τοῖς πάθεσι θεωρουμένης κἀν τοῖς ἐκτὸς ... πράγμασιν como cualidad de los seres, Aristid.Quint.67.19, οἷς δὴ μηδεμία ἐ. ὑπάρχει, ταῦτα ὑπ' οὐδενὸς ἂν ἐναντίου πάθοι las cosas que no tienen contrario no pueden sufrir por efecto de un contrario Plot.3.6.9, cf. 6.3.12, ἐν ᾧ (αἰσθητῷ) καὶ ἡ ἐ. ἐναντιοποιός Herm.in Phdr.129.
2 contradicción ἡ ἐ. τῶν λόγων en las teorías de los filósofos, Luc.Icar.8, ἐπιδεῖξαι δεῖ αὐτοῖς τὴν τῶν ὅρων ἐναντιότητα Gal.1.185, ἐ. καὶ μανία dicho de la adoración pagana, Ath.Al.Gent.10, χάρμη ἡ μάχη, ἤτοι κατὰ ἐναντιότητα Sch.Il.4.222.
3 gram. oposición como característica de las conj. adversativas, A.D.Coni.253.16.
4 geog. desigualdad, diferencia τὴν δ' ὁμοιότητα τῆς χώρας ταύτης πρός τε τὴν Αἴγυπτον καὶ πάλιν τὴν ἐναντιότητα παραθείς ref. a las características de un país, Str.15.1.19.
5 astrol. aspecto opuesto αἱ συμπάθειαι ἢ ἐναντιότητες de las posiciones de los astros respecto de la luna llena, Vett.Val.150.23, cf. 268.3, τῷ ... ψυκτικῷ ὄντι τὴν φύσιν κατ' ἐναντιότητα τοῦ θερμοῦ del planeta Saturno, Ptol.Tetr.1.18.4.
6 crist. poder contrario, contrapoder del demonio ἡ ἐ. ἐν τοῖς φανεροῖς καὶ ἐν τοῖς κρυπτοῖς ... εἰς ἡμᾶς κατήντησεν Mac.Aeg.Hom.21.2, cf. 4.

Greek Monotonic

ἐναντιότης: -ητος, ἡ, αντίθεση, εναντίωση, διαφωνία, αντίδραση, σε Πλάτ.

Russian (Dvoretsky)

ἐναντιότης: ητος ἡ противоположность, противоречие Plat., Arst.

Middle Liddell

ἐναντιότης, ητος, [from ἐναντίος n
contrariety, opposition, Plat.

English (Woodhouse)

contrariness