ἔγκοπος

English (LSJ)

ον, A wearied, AP6.33 (Maec.), LXX Jb.19.2, Is.43.23. II wearisome, ib.Ec.1.8. III interrupted, checked, πρᾶξις Cat.Cod.Astr.2.161. Adv. -πως Phld.Rh. 1.23 S.

German (Pape)

[Seite 709] ermüdet, ermattet; ἴχνος Qu. Maec. 7 (VI, 33); D. L. 4, 50; – ermüdend, LXX.

Greek (Liddell-Scott)

ἔγκοπος: -ον, κοπώδης, δυσχερής, κατάκοπος, Ἀνθ. Π. 6. 33, Ἑβδ. (Ἰὼβ ΙΘ΄, 2, Ἠσαΐ. 43, 23). ΙΙ. «δυχερής» (Ἡσύχ.), Ἑβδ. (Ἐκκλ. Α΄, 8).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui brise, fatigant;
2 fatigué.
Étymologie: ἐγκόπτω.

Spanish (DGE)

-ον
I 1fatigado, cansado ἴχνος AP 6.33 (Maec.), ἔγκοπον ποιήσετε ψυχήν μου LXX Ib.19.2, ἔγκοπον ἐποίησά σε LXX Is.43.23.
2 fatigoso λόγοι LXX Ec.1.8, βίος Ath.Al.M.27.225B, ὁδός Basil.M.29.444B, Sch.Hes.Th.993a.
II adv. -ως fatigosamente μανθάνειν Phld.Rh.2.51Aur.

Greek Monolingual

ἔγκοπος, -ον (Α)
1. κοπιώδης
2. κατάκοπος.

Greek Monotonic

ἔγκοπος: -ον, κατάκοπος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

ἔγκοπος:
1) утомительный, мучительный (προκοπή Diog. L.);
2) усталый, измученный (ἴχνος Anth.).

Middle Liddell

ἔγκοπος, ον
wearied, Anth. [from ἐγκόπτω