Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ηχέτης: Difference between revisions

From LSJ

Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρίαRoot of all the evils is the love of money (Radix omnium malorum est cupiditas)

The Bible, 1 Timothy, 6:10
m (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(\[\[πρβλ\]\]\. )(<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-\[\[)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(\]\]), (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-\[\[)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(\]\])" to "πρβλ. $3$5, $8$10")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
 
Line 1: Line 1:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ἠχέτης]] και επικ. τ. ήχέτα και δωρ. τ. άχέτα, ό (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που παράγει καθαρό ισχυρό ήχο, [[βουερός]], [[ηχηρός]]<br /><b>2.</b> [[καλλίφωνος]], [[οξύφωνος]]<br /><b>3.</b> <b>ως επίθ.</b> <b>φρ.</b> «[[ἠχέτα]] [[τέττιξ]]» — ο [[θορυβώδης]] [[τζίτζικας]], που τερετίζει (<b>Ησίοδ.</b>)<br /><b>4.</b> (ως ουσ. [[κατά]] παράλ. του [[τέττιξ]]) ο [[αρσενικός]] [[τζίτζικας]] («ἡνίκ' ἄν [[ἀχέτας]] ᾄδη τὸν ἡδὺν νόμον», <b>Αριστοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> ρ. <i>ηχώ</i> (ή <i>ηχή</i>) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -[[έτης]] ([[πρβλ]]. <i>ευν</i>-[[έτης]], <i>οφειλ</i>-[[έτης]])].
|mltxt=[[ἠχέτης]] και επικ. τ. ήχέτα και δωρ. τ. άχέτα, ό (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που παράγει καθαρό ισχυρό ήχο, [[βουερός]], [[ηχηρός]]<br /><b>2.</b> [[καλλίφωνος]], [[οξύφωνος]]<br /><b>3.</b> <b>ως επίθ.</b> <b>φρ.</b> «[[ἠχέτα]] [[τέττιξ]]» — ο [[θορυβώδης]] [[τζίτζικας]], που τερετίζει (<b>Ησίοδ.</b>)<br /><b>4.</b> (ως ουσ. [[κατά]] παράλ. του [[τέττιξ]]) ο [[αρσενικός]] [[τζίτζικας]] («ἡνίκ' ἄν [[ἀχέτας]] ᾄδη τὸν ἡδὺν νόμον», <b>Αριστοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> ρ. <i>ηχώ</i> (ή <i>ηχή</i>) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -[[έτης]] ([[πρβλ]]. [[ευνέτης]], [[οφειλέτης]])].
}}
}}

Latest revision as of 07:28, 24 August 2021

Greek Monolingual

ἠχέτης και επικ. τ. ήχέτα και δωρ. τ. άχέτα, ό (Α)
1. αυτός που παράγει καθαρό ισχυρό ήχο, βουερός, ηχηρός
2. καλλίφωνος, οξύφωνος
3. ως επίθ. φρ. «ἠχέτα τέττιξ» — ο θορυβώδης τζίτζικας, που τερετίζει (Ησίοδ.)
4. (ως ουσ. κατά παράλ. του τέττιξ) ο αρσενικός τζίτζικας («ἡνίκ' ἄν ἀχέτας ᾄδη τὸν ἡδὺν νόμον», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ρ. ηχώηχή) + κατάλ. -έτης (πρβλ. ευνέτης, οφειλέτης)].