εὐκέλαδος: Difference between revisions
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''εὐκέλᾰδος:''' сладкозвучный, певучий ([[λωτός]] Eur.; χοροί Arph.; [[μολπή]] Anth.). | |elrutext='''εὐκέλᾰδος:''' [[сладкозвучный]], [[певучий]] ([[λωτός]] Eur.; χοροί Arph.; [[μολπή]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=εὐ-κέλᾰδος, ον<br />well-[[sounding]], [[melodious]], Eur., Ar. | |mdlsjtxt=εὐ-κέλᾰδος, ον<br />well-[[sounding]], [[melodious]], Eur., Ar. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:15, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A well-sounding, melodious, λωτός E.Ba.160 (lyr.); χοροί Ar.Nu.312 (lyr.); μολπά AP7.194 (Mnasalc.); κιθάρης γῆρυς Not.Scav.1912.459 (Ostia), cf. Epic. in Arch.Pap.7.8.
German (Pape)
[Seite 1074] wohltönend (lärmend), λωτός, von der Flöte, Eur. Bacch. 160; χοροί Ar. Nubb. 311; μάστιγες Opp. C. 4, 158; μολπή Mnasale. 11 (VII, 194); σύριγξ Alcaeus 12 (Plan. 226).
Greek (Liddell-Scott)
εὐκέλᾰδος: -ον, καλῶς ἠχῶν, μελῳδικός, λωτός... εὐκέλαδος, ἐπὶ αὐλοῦ, Εὐρ. Βάκχ. 160· εὐκελάδων τε χορῶν ἐρεθίσματα, «εὐμούσων καὶ ἡδέων» (Σχόλ.,) Ἀριστοφ. Νεφ. 312· μολπὰ Ἀνθ. ΙΙ. 7. 194, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
au bruit sonore ou mélodieux.
Étymologie: εὖ, κέλαδος.
Greek Monolingual
εὐκέλαδος, -ον (ΑΜ)
αυτός που ηχεί καλά, ο μελωδικός, ο αρμονικός («εὐκελάδων τε χορῶν ἐρεθίσματα», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κέλαδος «αρμονικός ήχος» (πρβλ. δυσκέλαδος, Εγκέλαδος)].
Greek Monotonic
εὐκέλᾰδος: -ον, εύηχος, μελωδικός, σε Ευρ., Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
εὐκέλᾰδος: сладкозвучный, певучий (λωτός Eur.; χοροί Arph.; μολπή Anth.).
