ἔγκοιλος: Difference between revisions
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
mNo edit summary |
m (Text replacement - " LXX " to " LXX ") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[cóncavo]] (ἡ κεφαλὴ καὶ ὁ σπλήν) φλεβώδεα ... καὶ ἔγκοιλα Hp.<i>Morb</i>.4.40, del tallo de ciertas plantas, Thphr.<i>HP</i> 7.13.1, ὑψηλὸς καὶ ἔγκοιλος de la [[cótila]], Apollod.<i>Hist</i>.254.<br /><b class="num">2</b> [[hundido]] ὀφθαλμοί Hp.<i>Prog</i>.2, <i>Int</i>.43, ἔγκοιλόν τι un [[hundimiento]]</i>, una [[depresión]]</i> en el [[morro]] de ciertos caballos enfermos, Arist.<i>HA</i> 604<sup>a</sup>28, ἡ [[ὄψις]] αὐτῆς ἐγκοιλοτέρα τοῦ δέρματος de la parte afectada por la [[lepra]], LXX <i>Le</i>.13.30<br /><b class="num">•</b>[[que forma hondonada]] τὰ ὄρη ἔγκοιλα ὄντα como causa del eco, D.C.36.49.2<br /><b class="num">•</b>subst. τό [[ἔγκοιλον]] = [[cavidad]], [[concavidad]] [[τὰ ἔγκοιλα]] (τῆς γῆς) = las [[concavidad]]es de la [[tierra]]</i> Pl.<i>Phd</i>.111c, τοῦ ὠτὸς τὸ ἔγκοιλον Hsch.s.u. κυψέλαι.<br /><b class="num">II</b> adv. [[ἐγκοίλως]]: [[ἐγκοίλως ἔχειν]] = [[estar rehundido]], [[formar una cavidad]] ἐγκοίλως ἔχων ὁ [[τράχηλος]] var. de Hp.<i>Epid</i>.2.2.24 en Gal.16.681. | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[cóncavo]] (ἡ κεφαλὴ καὶ ὁ σπλήν) φλεβώδεα ... καὶ ἔγκοιλα Hp.<i>Morb</i>.4.40, del tallo de ciertas plantas, Thphr.<i>HP</i> 7.13.1, ὑψηλὸς καὶ ἔγκοιλος de la [[cótila]], Apollod.<i>Hist</i>.254.<br /><b class="num">2</b> [[hundido]] ὀφθαλμοί Hp.<i>Prog</i>.2, <i>Int</i>.43, ἔγκοιλόν τι un [[hundimiento]]</i>, una [[depresión]]</i> en el [[morro]] de ciertos caballos enfermos, Arist.<i>HA</i> 604<sup>a</sup>28, ἡ [[ὄψις]] αὐτῆς ἐγκοιλοτέρα τοῦ δέρματος de la parte afectada por la [[lepra]], [[LXX]] <i>Le</i>.13.30<br /><b class="num">•</b>[[que forma hondonada]] τὰ ὄρη ἔγκοιλα ὄντα como causa del eco, D.C.36.49.2<br /><b class="num">•</b>subst. τό [[ἔγκοιλον]] = [[cavidad]], [[concavidad]] [[τὰ ἔγκοιλα]] (τῆς γῆς) = las [[concavidad]]es de la [[tierra]]</i> Pl.<i>Phd</i>.111c, τοῦ ὠτὸς τὸ ἔγκοιλον Hsch.s.u. κυψέλαι.<br /><b class="num">II</b> adv. [[ἐγκοίλως]]: [[ἐγκοίλως ἔχειν]] = [[estar rehundido]], [[formar una cavidad]] ἐγκοίλως ἔχων ὁ [[τράχηλος]] var. de Hp.<i>Epid</i>.2.2.24 en Gal.16.681. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 16:15, 20 June 2022
English (LSJ)
ον, A hollow, sunken, ὀφθαλμοί Hp.Prog.2; ἔγκοιλόν τι a sinking in of the lip, Arist.HA604a28; τὰ ἔγκοιλα τῆς γῆς Pl.Phd.111c: Comp. ἐγκοιλότερος = deeper, LXX Le.13.30. II concave, Thphr.HP7.13.1.
German (Pape)
[Seite 708] ausgehöhlt, vertieft, Arist. H. A. 8, 24 u. Folgde, wie Ath. XI, 479 a; ὀφθαλμοί, tiefliegend, Hippocr.; τὰ ἔγκοιλα, Höhlungen, γῆς Plat. Phaed. 111 c.
Greek (Liddell-Scott)
ἔγκοιλος: -ον, κοῖλος, βαθουλός, ὀφθαλμοὶ Ἱππ. Προγν. 37, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 8. 24, 2· τὰ ἔγκοιλα τῆς γῆς Πλάτ. Φαίδων 111C.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
profondément creux ; τὰ ἔγκοιλα PLAT les cavités.
Étymologie: ἐν, κοῖλος.
Spanish (DGE)
-ον
I 1cóncavo (ἡ κεφαλὴ καὶ ὁ σπλήν) φλεβώδεα ... καὶ ἔγκοιλα Hp.Morb.4.40, del tallo de ciertas plantas, Thphr.HP 7.13.1, ὑψηλὸς καὶ ἔγκοιλος de la cótila, Apollod.Hist.254.
2 hundido ὀφθαλμοί Hp.Prog.2, Int.43, ἔγκοιλόν τι un hundimiento, una depresión en el morro de ciertos caballos enfermos, Arist.HA 604a28, ἡ ὄψις αὐτῆς ἐγκοιλοτέρα τοῦ δέρματος de la parte afectada por la lepra, LXX Le.13.30
•que forma hondonada τὰ ὄρη ἔγκοιλα ὄντα como causa del eco, D.C.36.49.2
•subst. τό ἔγκοιλον = cavidad, concavidad τὰ ἔγκοιλα (τῆς γῆς) = las concavidades de la tierra Pl.Phd.111c, τοῦ ὠτὸς τὸ ἔγκοιλον Hsch.s.u. κυψέλαι.
II adv. ἐγκοίλως: ἐγκοίλως ἔχειν = estar rehundido, formar una cavidad ἐγκοίλως ἔχων ὁ τράχηλος var. de Hp.Epid.2.2.24 en Gal.16.681.
Greek Monolingual
ἔγκοιλος, -ον (Α)
1. κοίλος, βαθουλός
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἔγκοιλον
κοιλότητα, βαθούλωμα.
Greek Monotonic
ἔγκοιλος: -ον, κοίλος, βαθουλός, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
ἔγκοιλος:
1) впалый (ὀφθαλμοί Arst.);
2) вогнутый, вдавленный (ῥίς Arst.).
Middle Liddell
ἔγ-κοιλος, ον
sinking in hollows, hollow, Plat.
