ἐριβρεμέτης: Difference between revisions
Ἥξει τὸ γῆρας πᾶσαν αἰτίαν φέρον → Veniet senectus omne crimen sustinens → Bald kommt das Alter, das an allem trägt die Schuld
Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐριβρεμέτης:''' ου adj. m<br /><b class="num">1)</b> оглушительно грохочущий, гремящий ([[Ζεύς]] Hom.; ирон. [[Αἰσχύλος]] Arph.);<br /><b class="num">2)</b> издающий громкое рычание ([[λέων]] Pind.);<br /><b class="num">3)</b> громоподобный, звонкоголосый ([[αὐλός]] Anth.). | |elrutext='''ἐριβρεμέτης:''' ου adj. m<br /><b class="num">1)</b> оглушительно грохочущий, гремящий ([[Ζεύς]] Hom.; ирон. [[Αἰσχύλος]] Arph.);<br /><b class="num">2)</b> издающий громкое рычание ([[λέων]] Pind.);<br /><b class="num">3)</b> [[громоподобный]], [[звонкоголосый]] ([[αὐλός]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ἐρι-]]βρεμέτης, ου,<br />of [[Zeus]], [[loud]]-thundering, Il.: [[loud]]-[[sounding]], [[αὐλός]] Anth. | |mdlsjtxt=[[ἐρι-]]βρεμέτης, ου,<br />of [[Zeus]], [[loud]]-thundering, Il.: [[loud]]-[[sounding]], [[αὐλός]] Anth. | ||
}} | }} |
Revision as of 11:25, 19 August 2022
English (LSJ)
ου, Ep. εω, ὁ, A loud-thundering, Ζεύς Il.13.624; of Aeschylus, Ar.Ra.814(hex.); Διόνυσος D.P.578, etc.; loud-roaring, λέοντες Pi.I.4(3).46; loud-sounding, αὐλός AP6.195 (Arch.).
German (Pape)
[Seite 1028] ὁ, der laut tosende, donnernde Zeus, Il. 13, 624 u. sp. D.; λέων, laut brüllend, Pind. I. 3, 64; Aeschylus, Ar. Ran. 814; αὐλός, laut schallend, Archi. 4 (VI, 195), u. ä. sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἐριβρεμέτης: -ου, ὁ, ἐπὶ τοῦ Διός, ἰσχυρῶς βροντῶν, Ζεὺς Ἰλ. Ν. 624· περὶ τοῦ Αἰσχύλ., ἦ που δεινὸν ἐριβρεμέτας χόλον ἔνδοθεν ἕξει Ἀριστοφ. Βάτρ. 814· Ἰνδοὶ κῶμον ἄγουσιν ἐριβρεμέτῃ Διονύσῳ Δίον. Π. 578, κτλ.· ἰσχυρῶς βρυχώμενος, λέων Πινδ. Ι. 4. 77 (3. 64)· μεγάλως ἠχῶν, αὐλὸς Ἀνθ. Π. 6. 195.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
au bruit retentissant.
Étymologie: ἐρι-, βρέμω.
English (Autenrieth)
εω (βρέμω): loudthundering, Il. 13.624†.
Greek Monotonic
ἐριβρεμέτης: -ου, ὁ, λέγεται για τον Δία, αυτός που ρίχνει αστραπές, κεραυνούς, σε Ομήρ. Ιλ.· αὐλός, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἐριβρεμέτης: ου adj. m
1) оглушительно грохочущий, гремящий (Ζεύς Hom.; ирон. Αἰσχύλος Arph.);
2) издающий громкое рычание (λέων Pind.);
3) громоподобный, звонкоголосый (αὐλός Anth.).
Middle Liddell
ἐρι-βρεμέτης, ου,
of Zeus, loud-thundering, Il.: loud-sounding, αὐλός Anth.