χρύσινος: Difference between revisions
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
m (Text replacement - "(<b class="b2">)([\w\s'-]+)(<\/b>)" to "$2") |
m (Text replacement - "d’" to "d'") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=η, ον :<br /> | |btext=η, ον :<br />d'or.<br />'''Étymologie:''' [[χρυσός]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 12:45, 23 August 2022
English (LSJ)
[ῡ], η, ον, late form of χρύσεος, λυχνεῖα χ. Cumont A Fouilles de Doura-Europos 372 No.13: as substantive, χρύσινος, ὁ, = χρυσοῦς 1.3, Alciphr.3.3, al., IG7.26 (Megara, v/vi A. D.), Lyd.Mag.3.27, al., Olymp.Hist.p.462D.
German (Pape)
[Seite 1380] spätere u. seltenere Form statt χρύσεος, ὁ χρ. Alciphr. 3, 3.
Greek (Liddell-Scott)
χρύσῐνος: μεταγεν. τύπος τοῦ χρύσεος, Ἀλκίφρων 3. 3. κ. ἀλλ.· χρυσικός, παρ᾿ Εὐσεβ. ἐν Εὑαγγ. Προπ. 447D.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
d'or.
Étymologie: χρυσός.
Greek Monolingual
-ίνη, -ον, ΜΑ
1. χρυσός
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ χρύσινος
χρυσό νόμισμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσός (Ι) + κατάλ. -ινος (πρβλ. χάλκ-ινος)].
Russian (Dvoretsky)
χρύσῐνος: (ῡ) ὁ золотая монета Diod.
