θεογονία: Difference between revisions
Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτῷ φίλος → Nemo est, amicus ipse qui non sit sibi → Den gibt es nicht, der nicht sich selber wäre Freund
m (Text replacement - "d’" to "d'") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1195.png Seite 1195]] ἡ, Göttergeburt u. Abstammung; so heißt ein Gedicht des Hes., Her. 2, 53; Plat. Legg. X, 886 e. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1195.png Seite 1195]] ἡ, Göttergeburt u. Abstammung; so heißt ein Gedicht des Hes., Her. 2, 53; Plat. Legg. X, 886 e. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ας (ἡ) :<br /><b>1</b> naissance <i>ou</i> origine des dieux;<br /><b>2</b> « Théogonie » <i>ou</i> généalogie des dieux, <i>titre d'un poème d'Hésiode</i>.<br />'''Étymologie:''' [[θεόγονος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''θεογονία''': Ἰων. -ίη, ἡ, ἡ [[γένεσις]] ἢ [[γενεαλογία]] τῶν θεῶν, [[ὄνομα]] ποιήματος τοῦ Ἡσιόδου· πρβλ. Ἡρόδ. 1. 132., 2. 53, Πλάτ. Νόμ. 886C. | |lstext='''θεογονία''': Ἰων. -ίη, ἡ, ἡ [[γένεσις]] ἢ [[γενεαλογία]] τῶν θεῶν, [[ὄνομα]] ποιήματος τοῦ Ἡσιόδου· πρβλ. Ἡρόδ. 1. 132., 2. 53, Πλάτ. Νόμ. 886C. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 20:05, 1 October 2022
English (LSJ)
Ion. -ιη, ἡ, A genealogy of the gods, title of Hesiod's poem; cf. Hdt.1.132, 2.53, Procl.in Ti.3.107 D. II generation or birth of gods, Pl.Lg.886c, Ph.2.205, 264, D.L.Praef.3.
German (Pape)
[Seite 1195] ἡ, Göttergeburt u. Abstammung; so heißt ein Gedicht des Hes., Her. 2, 53; Plat. Legg. X, 886 e.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 naissance ou origine des dieux;
2 « Théogonie » ou généalogie des dieux, titre d'un poème d'Hésiode.
Étymologie: θεόγονος.
Greek (Liddell-Scott)
θεογονία: Ἰων. -ίη, ἡ, ἡ γένεσις ἢ γενεαλογία τῶν θεῶν, ὄνομα ποιήματος τοῦ Ἡσιόδου· πρβλ. Ἡρόδ. 1. 132., 2. 53, Πλάτ. Νόμ. 886C.
Greek Monolingual
η (AM θεογονία, Α ιων. τ. θεογονίη)
η γέννηση και η καταγωγή τών θεών
νεοελλ.-μσν.
η δημιουργία του κόσμου
αρχ.
ως κύριο όν. Θεογονία
τίτλος ποιήματος του Ησιόδου που αναφέρεται στη γενεαλογία τών θεών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -γονία (< γόνος < γίγνομαι), πρβλ. ζωογονία, ωογονία].
Greek Monotonic
θεογονία: Ιων. -ίη, ἡ (γενέσθαι), η γενιά ή γενεαλογία των θεών, σε Ησίοδ., Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
θεογονία: ион. θεογονίη ἡ
1) рождение, происхождение или родословие богов Her., Plat.;
2) «Теогония» (название одной из поэм Гесиода).
Middle Liddell
θεογονία, ἡ, γενέσθαι
the generation or genealogy of the gods, Hes., Hdt.
