κατακαίνω: Difference between revisions

From LSJ

Βασίλεια δ' εἰκών ἐστιν ἔμψυχος θεοῦ → Rex est imago viva viventis dei → Ein Königreich ist ein beseeltes Bild von Gott

Menander, Monostichoi, 79
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1351.png Seite 1351]] = [[κατακτείνω]]; Sp., wie Parthen. 7 App. Hisp. 35; bei Soph. Ant. 1321 ist κατέκανον emend. für κατέκτανον des Metrums wegen; dieser aor. steht auch bei Xen. einigemal, gewöhnlich mit der [[varia lectio|v.l.]] κατέκτανον, s. [[κατακτείνω]]; κατακάνοιεν An. 3, 2, 12, κατακανών Cyr. 4, 6, 5; κατακεκανότες bessere Lesart für κατακανόντες An. 7, 6, 36.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1351.png Seite 1351]] = [[κατακτείνω]]; Sp., wie Parthen. 7 App. Hisp. 35; bei Soph. Ant. 1321 ist κατέκανον emend. für κατέκτανον des Metrums wegen; dieser aor. steht auch bei Xen. einigemal, gewöhnlich mit der [[varia lectio|v.l.]] κατέκτανον, s. [[κατακτείνω]]; κατακάνοιεν An. 3, 2, 12, κατακανών Cyr. 4, 6, 5; κατακεκανότες bessere Lesart für κατακανόντες An. 7, 6, 36.
}}
{{bailly
|btext=<i>ao.2</i> [[κατέκανον]], <i>inf. dor.</i> [[κακκανῆν]] <i>p.</i> κατακανεῖν, <i>part. pf. pl.</i> [[κατακεκανότες]];<br />tuer.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[καίνω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''κατακαίνω''': [[κατακτείνω]], «κατακαίνειν, ἀναιρεῖν, φονεύειν» Σουΐδ., εὔχρηστον [[μάλιστα]] ἐν τῷ ἀορ. β΄ κατέκανον (ὁ τετελ. μέλλ., ἄνδρα κατακεκονότες ἔσεσθε ἐν Ξεν. Ἀν. 7. 6, 36), συχνὸν παρὰ Ξεν. καὶ μεταγενεστ., Λ. Δινδ. εἰς Ἀν. ἔνθ’ ἀνωτ. καὶ 1. 6, 2· κατέκανον (ἢ κατὰ Ἔρμαννον κάκτανον) ἀπαιτεῖ τὸ [[μέτρον]] ἐν Σοφ. Ἀντ. 1340· κατακανὼν Ἐπιστ. π. Κορ. ε΄, 6, 5· ὁ ἐνεστὼς ἀπαντᾷ παρ’ Ἀρρ. ἐν Ἰνδ. 11. 10, Παρθεν. 7. 24, Διόδ. 1. 89. Πρβλ. [[καταξαίνω]].
|lstext='''κατακαίνω''': [[κατακτείνω]], «κατακαίνειν, ἀναιρεῖν, φονεύειν» Σουΐδ., εὔχρηστον [[μάλιστα]] ἐν τῷ ἀορ. β΄ κατέκανον (ὁ τετελ. μέλλ., ἄνδρα κατακεκονότες ἔσεσθε ἐν Ξεν. Ἀν. 7. 6, 36), συχνὸν παρὰ Ξεν. καὶ μεταγενεστ., Λ. Δινδ. εἰς Ἀν. ἔνθ’ ἀνωτ. καὶ 1. 6, 2· κατέκανον (ἢ κατὰ Ἔρμαννον κάκτανον) ἀπαιτεῖ τὸ [[μέτρον]] ἐν Σοφ. Ἀντ. 1340· κατακανὼν Ἐπιστ. π. Κορ. ε΄, 6, 5· ὁ ἐνεστὼς ἀπαντᾷ παρ’ Ἀρρ. ἐν Ἰνδ. 11. 10, Παρθεν. 7. 24, Διόδ. 1. 89. Πρβλ. [[καταξαίνω]].
}}
{{bailly
|btext=<i>ao.2</i> [[κατέκανον]], <i>inf. dor.</i> [[κακκανῆν]] <i>p.</i> κατακανεῖν, <i>part. pf. pl.</i> [[κατακεκανότες]];<br />tuer.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[καίνω]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 22:15, 1 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κατακαίνω Medium diacritics: κατακαίνω Low diacritics: κατακαίνω Capitals: ΚΑΤΑΚΑΙΝΩ
Transliteration A: katakaínō Transliteration B: katakainō Transliteration C: katakaino Beta Code: katakai/nw

English (LSJ)

= κατακτείνω, kill, in early writers in aor. 2 κατέκανον, X.Cyr.4.6.5 (v.l. -καίνων), An.3.2.12; 3sg. subj. κατακάνῃ Anon. inPSI9.1091.4; κατέκανον (for -έκτανον) is required by the metre in S.Ant.1340: pf. part. -κεκονότες (cf. καίνω) shd. be read in X.An. 7.6.36: pres. in later Prose, Parth.7.2, Arr.Ind.11.10, App.Pun.1, Eun.Hist.p.212D.; Hsch. has κατακαινιῶ· ἀποκτενῶ (fort. leg. κατακενίω, Dor. fut.).

German (Pape)

[Seite 1351] = κατακτείνω; Sp., wie Parthen. 7 App. Hisp. 35; bei Soph. Ant. 1321 ist κατέκανον emend. für κατέκτανον des Metrums wegen; dieser aor. steht auch bei Xen. einigemal, gewöhnlich mit der v.l. κατέκτανον, s. κατακτείνω; κατακάνοιεν An. 3, 2, 12, κατακανών Cyr. 4, 6, 5; κατακεκανότες bessere Lesart für κατακανόντες An. 7, 6, 36.

French (Bailly abrégé)

ao.2 κατέκανον, inf. dor. κακκανῆν p. κατακανεῖν, part. pf. pl. κατακεκανότες;
tuer.
Étymologie: κατά, καίνω.

Greek (Liddell-Scott)

κατακαίνω: κατακτείνω, «κατακαίνειν, ἀναιρεῖν, φονεύειν» Σουΐδ., εὔχρηστον μάλιστα ἐν τῷ ἀορ. β΄ κατέκανον (ὁ τετελ. μέλλ., ἄνδρα κατακεκονότες ἔσεσθε ἐν Ξεν. Ἀν. 7. 6, 36), συχνὸν παρὰ Ξεν. καὶ μεταγενεστ., Λ. Δινδ. εἰς Ἀν. ἔνθ’ ἀνωτ. καὶ 1. 6, 2· κατέκανον (ἢ κατὰ Ἔρμαννον κάκτανον) ἀπαιτεῖ τὸ μέτρον ἐν Σοφ. Ἀντ. 1340· κατακανὼν Ἐπιστ. π. Κορ. ε΄, 6, 5· ὁ ἐνεστὼς ἀπαντᾷ παρ’ Ἀρρ. ἐν Ἰνδ. 11. 10, Παρθεν. 7. 24, Διόδ. 1. 89. Πρβλ. καταξαίνω.

Greek Monolingual

κατακαίνω (Α)
κατακτείνω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + καίνω «φονεύω»].

Greek Monotonic

κατακαίνω: = κατακτείνω, μόνο σε αόρ. βʹ κατέκανον, σε Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

κατακαίνω: (только aor. 2 κατέκᾰνον, inf. κατακανεῖν - дор. κακκανῆν, part. pf. pl. κατακεκονότες - v.l. κατακανόντες) Xen., Soph. = κατακτείνω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κατα-καίνω doden:. σέ τ’ οὐχ ἑκὼν κατέκανον ik heb jou niet uit vrije wil gedood Soph. Ant. 1340.