ἀμήνιτος: Difference between revisions
Οὕτως ἔδειξέν μοι κύριος καὶ ἰδοὺ ἐπιγονὴ ἀκρίδων ἐρχομένη ἑωθινή, καὶ ἰδοὺ βροῦχος εἷς Γωγ ὁ βασιλεύς (Amos 7:1) → Thus the Lord showed me and look, early-morning offspring of locusts coming, and look, one locust-larva: Gog the king.
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)mh/nitos | |Beta Code=a)mh/nitos | ||
|Definition=ον, (μηνίω) [[not angry]], <span class="bibl">Hdt.9.94</span>; βάξις <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>975</span>; χειμὼν Ἀχαιῶν οὐκ ἀμήνιτος θεοῖς <span class="bibl">Id.<span class="title">Ag.</span>649</span>. Adv. <b class="b3">-τως</b> ib.<span class="bibl">1036</span>. | |Definition=ον, (μηνίω) [[not angry]], <span class="bibl">Hdt.9.94</span>; βάξις <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>975</span>; χειμὼν Ἀχαιῶν οὐκ ἀμήνιτος θεοῖς <span class="bibl">Id.<span class="title">Ag.</span>649</span>. Adv. <b class="b3">-τως</b> ib.<span class="bibl">1036</span>. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(ἀμήνῑτος) -ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no resentido]], [[no airado]], [[βάξις]] A.<i>Supp</i>.975, ἔφη ... <ἂν> [[ἀμήνιτος]] εἶναι Hdt.9.94, θεός Plu.2.413d, τὸ [[δαιμόνιον]] Plu.2.578a, cf. <i>PMag</i>.7.572, διαφυλάττων ... ἵλεω καὶ ἀμήνιτον ἐμαυτόν Plu.2.464c, παρέξεις ἄθυμον καὶ ἀμήνιτον σεαυτόν Plu.2.90d, cf. 2.167d, 741a.<br /><b class="num">2</b> [[no producido por ira o resentimiento]] λέγων χειμῶν' Ἀχαιῶν οὐκ ἀμήνιτον θεοῖς contando el temporal de los aqueos, en que no estuvo ausente la ira de los dioses</i> A.<i>A</i>.649.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[sin ira]], [[sin resentimiento]] σ' ἔθηκε Ζεὺς ἀ. A.<i>A</i>.1036, cf. Achae.15, Plu.2.95d, Hsch. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>I. 1</b> non inspiré, non causé par le ressentiment;<br /><b>2</b> sans ressentiment;<br /><b>II.</b> qui ne cause pas de ressentiment, qui n’irrite pas.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[μηνίω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>I. 1</b> non inspiré, non causé par le ressentiment;<br /><b>2</b> sans ressentiment;<br /><b>II.</b> qui ne cause pas de ressentiment, qui n’irrite pas.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[μηνίω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 12:50, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, (μηνίω) not angry, Hdt.9.94; βάξις A.Supp.975; χειμὼν Ἀχαιῶν οὐκ ἀμήνιτος θεοῖς Id.Ag.649. Adv. -τως ib.1036.
Spanish (DGE)
(ἀμήνῑτος) -ον
I 1no resentido, no airado, βάξις A.Supp.975, ἔφη ... <ἂν> ἀμήνιτος εἶναι Hdt.9.94, θεός Plu.2.413d, τὸ δαιμόνιον Plu.2.578a, cf. PMag.7.572, διαφυλάττων ... ἵλεω καὶ ἀμήνιτον ἐμαυτόν Plu.2.464c, παρέξεις ἄθυμον καὶ ἀμήνιτον σεαυτόν Plu.2.90d, cf. 2.167d, 741a.
2 no producido por ira o resentimiento λέγων χειμῶν' Ἀχαιῶν οὐκ ἀμήνιτον θεοῖς contando el temporal de los aqueos, en que no estuvo ausente la ira de los dioses A.A.649.
II adv. -ως sin ira, sin resentimiento σ' ἔθηκε Ζεὺς ἀ. A.A.1036, cf. Achae.15, Plu.2.95d, Hsch.
German (Pape)
[Seite 123] dasselbe, Her. 9. 94; bes. von den Göttern, Plut., neben εὐμενής; bei Aesch. ist βάξις ἀμ., Suppl. 953, nicht Zorn veranlassend; aber χειμὼν οὐκ ἀμ. θεοῖς, der durch der Götter Zorn veranlaßte Sturm. – Adv. -τως, Ag. 1006, zornlos.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμήνῑτος: -ον, (μηνίω) ὁ μὴ ὢν ὠργισμένος ἢ ὀργίλος, Ἡρόδ. 9. 94· βάξις Αἰσχύλ. Ἱκ. 975· χειμὼν Ἀχαιῶν οὐκ ἀμήνιτος θεοῖς = ἐπέμφθη κατ’ αὐτῶν οὐχὶ ἄλλως, εἰμὴ ἕνεκα τῆς ἰδιαιτέρας ὀργῆς τῶν θεῶν Αἰσχύλ. Ἀγ. 649 (ἔνθα ὁ Dobree διώρθωσεν Ἀχαιοῖς οὐκ ἀμήνιτος θεῶν). ― Ἐπίρρ. -τως αὐτόθι 1034.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
I. 1 non inspiré, non causé par le ressentiment;
2 sans ressentiment;
II. qui ne cause pas de ressentiment, qui n’irrite pas.
Étymologie: ἀ, μηνίω.
Greek Monolingual
ἀμήνιτος, -ον (Α)
ο μη οργισμένος ή μη οργίλος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερ. + μηνίω «είμαι οργισμένος»].
Greek Monotonic
ἀμήνῑτος: -ον (μηνίω), χωρίς οργή ή θυμό, σε Ηρόδ.· χειμὼν οὐκ ἀμήνιτας θεοῖς, σταλμένος όχι από την ιδιαίτερη μήνι των ουρανίων, σε Αισχύλ.· επίρρ. -τως, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀμήνιτος: не гневный, благосклонный, кроткий (βάξις Aesch.; τὸ δαιμόνιον Plut.): χειμὼν Ἀχαιοῖς οὐκ ἀ. θεῶν Aesch. буря, ниспосланная на ахейцев гневом богов; ἔφη τοῦ λοιποῦ ἀ. εἶναι Her. он сказал, что впредь гневаться не будет.
Middle Liddell
μηνίω
not angry or wrathful, Hdt.; χειμὼν οὐκ ἀμήνιτος θεοῖς sent not but by the special wrath of heaven, Aesch.:—adv. -τως, Hdt.
