εὐκέατος: Difference between revisions

From LSJ

εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ → if the Medes hid the sun, the battle would be to them in the shade and not in the sun

Source
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />facile à fendre.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[κεάζω]].
|btext=ος, ον :<br />facile à fendre.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[κεάζω]].
}}
{{elru
|elrutext='''εὐκέᾰτος:''' [[легко раскалывающийся]] ([[κέδρος]] Hom.; [[ἐρινεός]] Theocr.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 27: Line 30:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''εὐκέᾰτος:''' -ον ([[κεάζω]]), αυτός που σχίζεται ή χωρίζεται εύκολα, σε Ομήρ. Οδ.
|lsmtext='''εὐκέᾰτος:''' -ον ([[κεάζω]]), αυτός που σχίζεται ή χωρίζεται εύκολα, σε Ομήρ. Οδ.
}}
{{elru
|elrutext='''εὐκέᾰτος:''' [[легко раскалывающийся]] ([[κέδρος]] Hom.; [[ἐρινεός]] Theocr.).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=εὐ-κέᾰτος, ον [[κεάζω]]<br />[[easy]] to [[cleave]] or [[split]], Od.
|mdlsjtxt=εὐ-κέᾰτος, ον [[κεάζω]]<br />[[easy]] to [[cleave]] or [[split]], Od.
}}
}}

Revision as of 13:10, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐκέᾰτος Medium diacritics: εὐκέατος Low diacritics: ευκέατος Capitals: ΕΥΚΕΑΤΟΣ
Transliteration A: eukéatos Transliteration B: eukeatos Transliteration C: efkeatos Beta Code: eu)ke/atos

English (LSJ)

ον, poet. for foreg., κέδρου τ' εὐκεάτοιο Od.5.60; ἐρινεοῦ εὐ. Theoc.25.248.

German (Pape)

[Seite 1074] dasselbe, κέδρος Od. 5, 60; ἐρινεός Theocr. 25, 248.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
facile à fendre.
Étymologie: εὖ, κεάζω.

Russian (Dvoretsky)

εὐκέᾰτος: легко раскалывающийся (κέδρος Hom.; ἐρινεός Theocr.).

Greek (Liddell-Scott)

εὐκέᾰτος: -ον, ποητ. ἀντὶ τοῦ προηγ., κέδρου τ’ εὐκεάτοιο Ὀδ. Ε. 60· ἐρινεοῦ εὐκεάτοιο Θεόκρ. 24. 248. - Καθ’ Ἡσύχ.: «εὐκέατον· ξηράν. εὔσχιστον. εὔκαυστον».

English (Autenrieth)

(κεάζω): easily cleft or split, fissile, Od. 5.60†.

Greek Monolingual

εὐκέατος, -ον (Α)
ποιητ. τ. του ευκέαστος («ὀδμὴ κέδρου τ' εὐκεάτοιο», Ομ. Οδ.).

Greek Monotonic

εὐκέᾰτος: -ον (κεάζω), αυτός που σχίζεται ή χωρίζεται εύκολα, σε Ομήρ. Οδ.

Middle Liddell

εὐ-κέᾰτος, ον κεάζω
easy to cleave or split, Od.