βουκαῖος: Difference between revisions
τὸ δ' ἡδέως ζῆν καὶ ἱλαρῶς οὐκ ἔξωθέν ἐστιν, ἀλλὰ τοὐναντίον ὁ ἄνθρωπος τοῖς περὶ αὑτὸν πράγμασιν ἡδονὴν καὶ χάριν ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ ἤθους προστίθησιν → but a pleasant and happy life comes not from external things, but, on the contrary, man draws on his own character as a source from which to add the element of pleasure and joy to the things which surround him
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> bouvier;<br /><b>2</b> qui laboure avec des bœufs.<br />'''Étymologie:''' βοῦκος. | |btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> bouvier;<br /><b>2</b> qui laboure avec des bœufs.<br />'''Étymologie:''' βοῦκος. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''βουκαῖος:''' ὁ [[погонщик волов или пашущий на волах]] Theocr. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''βουκαῖος:''' ὁ ([[βοῦκος]]), Λατ. [[bubulcus]], [[αγελαδάρης]], σε Θεόκρ. | |lsmtext='''βουκαῖος:''' ὁ ([[βοῦκος]]), Λατ. [[bubulcus]], [[αγελαδάρης]], σε Θεόκρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[βοῦκος]]<br />[[cowherd]], Theocr. | |mdlsjtxt=[[βοῦκος]]<br />[[cowherd]], Theocr. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:30, 3 October 2022
English (LSJ)
ὁ, (βοῦκος) A cowherd, Nic.Th.5. II one who ploughs with oxen, Theoc.10.1,57 (prob. a pr. n.), Nic.Fr.90.
German (Pape)
[Seite 456] ὁ, Ochsentreiber, -hirt, Theocr. 10, 1; Nic. Ih. 5, s. βοῦκος.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 bouvier;
2 qui laboure avec des bœufs.
Étymologie: βοῦκος.
Russian (Dvoretsky)
βουκαῖος: ὁ погонщик волов или пашущий на волах Theocr.
Greek (Liddell-Scott)
βουκαῖος: ὁ, (βοῦκος), Λατ. bubulcus, βουκόλος, «ἀγελαδάρης», Νίκ. Θ. 5. ΙΙ. ὁ ἀροτριῶν διὰ βοῶν, Θεόκρ. 10. 1, 57, Νίκ. Ἀποσπ. 35.
Greek Monolingual
βουκαῖος, ο (Α)
1. βουκόλος
2. αυτός που οργώνει το χωράφι με βόδια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < Βούκος (κύριο όνομα) < βουκόλος. Η λ. βουκαίος θα πρέπει να ήταν αρχικά ανθρωπωνύμιο].
Greek Monotonic
βουκαῖος: ὁ (βοῦκος), Λατ. bubulcus, αγελαδάρης, σε Θεόκρ.
