ζωστός: Difference between revisions
τοῖς οἰκείοις συκοφαντίαν δέδωκεν → has given to his friends an opportunity for chicane, has offered to his friends the right of vindictive prosecution
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ή, όν :<br />serré autour du corps.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[ζώννυμι]]. | |btext=ή, όν :<br />serré autour du corps.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[ζώννυμι]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=ζωστός -ή -όν [ζώννυμι] omgord, rondom ingesnoerd. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ζωστός:''' [adj. verb. к [[ζώννυμι]] надеваемый на талию, опоясывающий ([[ἐπένδυμα]] τῶν Σικελικῶν Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''ζωστός:''' -ή, -όν ([[ζώννυμι]]), ζωσμένος, αυτός που έχει φορέσει [[ζώνη]] ή [[λωρίδα]] υφάσματος γύρω από τη [[μέση]] του, σε Πλούτ. | |lsmtext='''ζωστός:''' -ή, -όν ([[ζώννυμι]]), ζωσμένος, αυτός που έχει φορέσει [[ζώνη]] ή [[λωρίδα]] υφάσματος γύρω από τη [[μέση]] του, σε Πλούτ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''ζωστός''': -ή, -όν, ([[ζώννυμι]]) ἐζωσμένος, Πλούτ. Ἀλεξ. 32, Ἡσύχ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ζωστός]], ή, όν [[ζώννυμι]]<br />[[girded]], Plut. | |mdlsjtxt=[[ζωστός]], ή, όν [[ζώννυμι]]<br />[[girded]], Plut. | ||
}} | }} |
Revision as of 20:15, 2 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, girded, ὑπένδυμα Plu.Alex.32, cf.X.Eph.1.2, Hsch.s.v. ζῶστρα.
German (Pape)
[Seite 1145] gegürtet, umzugürten, ἐπένδυμα Plut. Al. 32.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
serré autour du corps.
Étymologie: adj. verb. de ζώννυμι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ζωστός -ή -όν [ζώννυμι] omgord, rondom ingesnoerd.
Russian (Dvoretsky)
ζωστός: [adj. verb. к ζώννυμι надеваемый на талию, опоясывающий (ἐπένδυμα τῶν Σικελικῶν Plut.).
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM ζωστός, -ή, -όν)
ο ζωσμένος («ζωστό ξίφος»)
μσν.
το θηλ. ως ουσ. (στο Βυζ.) ἡ ζωστή
τίτλος και αξίωμα τών δεσποινών της βασιλικής αυλής τών οποίων έργο ήταν να ντύνουν και να καλλωπίζουν τη βασίλισσα, η κοσμήτρια.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ρηματ. επίθ. σε -τός του ρ. ζώννυμι που αντιστοιχεί στο αβεστ. yā-sta-, λιθ. juostas και ανάγεται σε IE iōs-tos «ζωσμένος»].
Greek Monotonic
ζωστός: -ή, -όν (ζώννυμι), ζωσμένος, αυτός που έχει φορέσει ζώνη ή λωρίδα υφάσματος γύρω από τη μέση του, σε Πλούτ.
Greek (Liddell-Scott)
ζωστός: -ή, -όν, (ζώννυμι) ἐζωσμένος, Πλούτ. Ἀλεξ. 32, Ἡσύχ.