στολιδωτός: Difference between revisions
Εὐχῆς δικαίας οὐκ ἀνήκοος θεός → Numquam deus surdescit ad iustas preces → Der angemessnen Bitte öffnet Gott sein Ohr
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ή, όν :<br />plissé.<br />'''Étymologie:''' [[στολιδόω]]. | |btext=ή, όν :<br />plissé.<br />'''Étymologie:''' [[στολιδόω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=στολιδωτός -ή -όν [στολιδόομαι] geplooid, met plooien. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''στολῐδωτός:''' [[ниспадающий складками]] ([[χιτών]] Xen.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''στολῐδωτός:''' -ή, -όν, ρημ. επίθ. του [[στολιδόομαι]]· στολῐδωτὸς [[χιτών]], [[μακρύς]] [[χιτώνας]] που κρέμεται σχηματίζοντας πολλές πτυχώσεις, σε Ξεν. | |lsmtext='''στολῐδωτός:''' -ή, -όν, ρημ. επίθ. του [[στολιδόομαι]]· στολῐδωτὸς [[χιτών]], [[μακρύς]] [[χιτώνας]] που κρέμεται σχηματίζοντας πολλές πτυχώσεις, σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''στολῐδωτός''': -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ [[στολιδόομαι]] ([[στολίς]] ΙΙ), στ. [[χιτών]], μακρὺς [[χιτών]], σχηματίζων πολλὰς πτυχάς, ὡς βλέπομεν ἐν πολλοῖς τῶν ἀρχαίων ἀγαλμάτων, Ξεν. Κύρ. 6. 4, 2· πρβλ. Πολυδ. Ζ΄, 54. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=στολῐδωτός, ή, όν verb. adj. of [[στολιδόομαι]]<br />στ. [[χιτών]] a [[tunic]] [[hanging]] in folds, Xen. | |mdlsjtxt=στολῐδωτός, ή, όν verb. adj. of [[στολιδόομαι]]<br />στ. [[χιτών]] a [[tunic]] [[hanging]] in folds, Xen. | ||
}} | }} |
Revision as of 22:19, 2 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, (στολίς 11) σ. χιτών a long tunic hanging in many folds, X.Cyr.6.4.2, cf. Poll.7.54.
German (Pape)
[Seite 946] adj. verb. von στολιδόω, angezogen; – χιτών, ein faltenreicher Rock, τὰ κάτω, Xen. Cyr. 6, 4, 2, vgl. Poll. 7, 54, mit Falbelas.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
plissé.
Étymologie: στολιδόω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στολιδωτός -ή -όν [στολιδόομαι] geplooid, met plooien.
Russian (Dvoretsky)
στολῐδωτός: ниспадающий складками (χιτών Xen.).
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α στολιδοῦμαι
αυτός που σχηματίζει πτυχές («χιτῶνα πορφυροῦν, ποδήρη, στολιδωτὸν τὰ κάτω», Ξεν.).
Greek Monotonic
στολῐδωτός: -ή, -όν, ρημ. επίθ. του στολιδόομαι· στολῐδωτὸς χιτών, μακρύς χιτώνας που κρέμεται σχηματίζοντας πολλές πτυχώσεις, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
στολῐδωτός: -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ στολιδόομαι (στολίς ΙΙ), στ. χιτών, μακρὺς χιτών, σχηματίζων πολλὰς πτυχάς, ὡς βλέπομεν ἐν πολλοῖς τῶν ἀρχαίων ἀγαλμάτων, Ξεν. Κύρ. 6. 4, 2· πρβλ. Πολυδ. Ζ΄, 54.
Middle Liddell
στολῐδωτός, ή, όν verb. adj. of στολιδόομαι
στ. χιτών a tunic hanging in folds, Xen.