σχινοκέφαλος: Difference between revisions

From LSJ

Γέλως ἄκαιρος κλαυθμάτων παραίτιος → Grave est malum homini risus haud in tempus → Zur falschen Zeit gelacht, hat Tränen schon gebracht

Menander, Monostichoi, 88
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 16: Line 16:
|btext=ος, ον :<br />qui a la tête grosse et allongée <i>(comme un oignon marin)</i>.<br />'''Étymologie:''' [[σχῖνος]], [[κεφαλή]].
|btext=ος, ον :<br />qui a la tête grosse et allongée <i>(comme un oignon marin)</i>.<br />'''Étymologie:''' [[σχῖνος]], [[κεφαλή]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''σχῑνοκέφᾰλος''': -ον, ([[σχοῖνος]] ΙΙ) ὁ ἔχων κεφαλὴν σχήματος σκίλλης δηλ. κεφαλὴν προμήκη καὶ ἀσύμμετρον, ἐπίθετον τοῦ Περικλέους, ὁ [[σχινοκέφαλος]] [[Ζεύς|Ζεὺς]] ὁδὶ προσέρχεται ὁ Περικλέης Κρατῖνος ἐν «Θρᾴτταις» 1· «οἱ δ’ Ἀττικοὶ ποιηταὶ σχινοκέφαλον αὐτὸν ἐκάλουν τὴν γὰρ σκίλλαν ἔστιν ὅτε σχῖνον καλοῦσι» Πλουτ. Περικλ. 3 καὶ 13. Πολυδ. Β΄, 42.
|elnltext=σχῑνοκέφαλος -ον [σχῖνος, κεφαλή] [[met uienhoofd]] (van Pericles). Plut. Per. 3.4.
}}
{{elru
|elrutext='''σχῑνοκέφᾰλος:''' [[с головой в форме морской луковицы]], т. е. остроконечной (прозвище Перикла) Plut.
}}
}}
{{grml
{{grml
Line 25: Line 28:
|lsmtext='''σχῑνοκέφᾰλος:''' -ον ([[σχῖνος]] II), αυτός που το [[κεφάλι]] του έχει [[σχήμα]] σκυλοκρέμμυδου, δηλ. είναι μακρουλό και ασύμμετρο, επίθ. του Περικλή, σε Πλούτ.
|lsmtext='''σχῑνοκέφᾰλος:''' -ον ([[σχῖνος]] II), αυτός που το [[κεφάλι]] του έχει [[σχήμα]] σκυλοκρέμμυδου, δηλ. είναι μακρουλό και ασύμμετρο, επίθ. του Περικλή, σε Πλούτ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''σχῑνοκέφᾰλος:''' [[с головой в форме морской луковицы]], т. е. остроконечной (прозвище Перикла) Plut.
|lstext='''σχῑνοκέφᾰλος''': -ον, ([[σχοῖνος]] ΙΙ) ὁ ἔχων κεφαλὴν σχήματος σκίλλης δηλ. κεφαλὴν προμήκη καὶ ἀσύμμετρον, ἐπίθετον τοῦ Περικλέους, ὁ [[σχινοκέφαλος]] [[Ζεύς|Ζεὺς]] ὁδὶ προσέρχεται ὁ Περικλέης Κρατῖνος ἐν «Θρᾴτταις» 1· «οἱ δ’ Ἀττικοὶ ποιηταὶ σχινοκέφαλον αὐτὸν ἐκάλουν τὴν γὰρ σκίλλαν ἔστιν ὅτε σχῖνον καλοῦσι» Πλουτ. Περικλ. 3 καὶ 13. Πολυδ. Β΄, 42.
}}
{{elnl
|elnltext=σχῑνοκέφαλος -ον [σχῖνος, κεφαλή] [[met uienhoofd]] (van Pericles). Plut. Per. 3.4.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=σχῑνοκέφᾰλος, σχῑνοκέφᾰλον ([[σχῖνος]] II), with a [[squill]]-[[shape]]d (i. e. [[peak]]ed) [[head]], [[epithet]] of [[Pericles]], Plut.
|mdlsjtxt=σχῑνοκέφᾰλος, σχῑνοκέφᾰλον ([[σχῖνος]] II), with a [[squill]]-[[shape]]d (i. e. [[peak]]ed) [[head]], [[epithet]] of [[Pericles]], Plut.
}}
}}

Revision as of 22:38, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σχῑνοκέφᾰλος Medium diacritics: σχινοκέφαλος Low diacritics: σχινοκέφαλος Capitals: ΣΧΙΝΟΚΕΦΑΛΟΣ
Transliteration A: schinoképhalos Transliteration B: schinokephalos Transliteration C: schinokefalos Beta Code: sxinoke/falos

English (LSJ)

ον, (σχῖνος ΙΙ) with a squill-shaped head, i.e. peaked, head, epithet of Pericles, Cratin.71, cf. Plu.Per.3, 13, Poll.2.43 (with v.l. ἐχινοκέφαλος).

German (Pape)

[Seite 1056] mit einem großen, länglichen Kopfe, wie die Meerzwiebel; Cratin. nannte so den Perikles, Plut. Pericl. 3.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui a la tête grosse et allongée (comme un oignon marin).
Étymologie: σχῖνος, κεφαλή.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σχῑνοκέφαλος -ον [σχῖνος, κεφαλή] met uienhoofd (van Pericles). Plut. Per. 3.4.

Russian (Dvoretsky)

σχῑνοκέφᾰλος: с головой в форме морской луковицы, т. е. остроконечной (прозвище Перикла) Plut.

Greek Monolingual

-ον, Α
(κυρίως ως προσωνυμία του Περικλέους) αυτός που έχει πρόμηκες και ασύμμετρο κεφάλι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σχῖνος + -κέφαλος (< κεφαλή), πρβλ. σιδηροκέφαλος.

Greek Monotonic

σχῑνοκέφᾰλος: -ον (σχῖνος II), αυτός που το κεφάλι του έχει σχήμα σκυλοκρέμμυδου, δηλ. είναι μακρουλό και ασύμμετρο, επίθ. του Περικλή, σε Πλούτ.

Greek (Liddell-Scott)

σχῑνοκέφᾰλος: -ον, (σχοῖνος ΙΙ) ὁ ἔχων κεφαλὴν σχήματος σκίλλης δηλ. κεφαλὴν προμήκη καὶ ἀσύμμετρον, ἐπίθετον τοῦ Περικλέους, ὁ σχινοκέφαλος Ζεὺς ὁδὶ προσέρχεται ὁ Περικλέης Κρατῖνος ἐν «Θρᾴτταις» 1· «οἱ δ’ Ἀττικοὶ ποιηταὶ σχινοκέφαλον αὐτὸν ἐκάλουν τὴν γὰρ σκίλλαν ἔστιν ὅτε σχῖνον καλοῦσι» Πλουτ. Περικλ. 3 καὶ 13. Πολυδ. Β΄, 42.

Middle Liddell

σχῑνοκέφᾰλος, σχῑνοκέφᾰλον (σχῖνος II), with a squill-shaped (i. e. peaked) head, epithet of Pericles, Plut.