ψωραλέος: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=α, ον :<br />galeux.<br />'''Étymologie:''' [[ψώρα]]. | |btext=α, ον :<br />galeux.<br />'''Étymologie:''' [[ψώρα]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=ψωραλέος -α -ον [ψώρα] schurftig. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ψωρᾰλέος:''' [[пораженный кожной болезнью]], [[покрытый струпьями]] Xen. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''ψωρᾰλέος:''' -α, -ον, [[ψωριάρης]], ψωριασμένος, σε Ξεν. | |lsmtext='''ψωρᾰλέος:''' -α, -ον, [[ψωριάρης]], ψωριασμένος, σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''ψωρᾰλέος''': -α, -ον, [[πλήρης]] ψώρας, «ψωριασμένος», Λατ. scabiosus, ζῷα Ξεν. Κύρου Παιδ. 1. 4, 11· βόες Λόγγος 3. 29. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ψωρᾰλέος, η, ον, [from [[ψώρα]]<br />[[scabby]], [[mangy]], Xen. | |mdlsjtxt=ψωρᾰλέος, η, ον, [from [[ψώρα]]<br />[[scabby]], [[mangy]], Xen. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:55, 2 October 2022
English (LSJ)
α, ον, itchy, scabby, mangy, ζῷα X.Cyr.1.4.11; βόες Longus 3.29.
German (Pape)
[Seite 1406] krätzig, räudig, mit juckendem Hautausschlage behaftet, von Menschen u. Thieren, auch von einzelnen Gliedern des menschlichen Leibes, Xen. Cyr. 1, 4,11. – Von Bäumen, an zu vielem Moose oder an der Baumkrätze leidend, Theophr.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
galeux.
Étymologie: ψώρα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ψωραλέος -α -ον [ψώρα] schurftig.
Russian (Dvoretsky)
ψωρᾰλέος: пораженный кожной болезнью, покрытый струпьями Xen.
Greek Monolingual
-α, -ο / ψωραλέος, -α, -ον, ΝΜΑ
αυτός που πάσχει από ψώρα, ψωριάρης (α. «ένας ψωραλέος σκύλος» β. «ζῷα μικρὰ καὶ ψωραλέα», Ξεν.)
νεοελλ.
1. μτφ. πάμπτωχος, άθλιος, δυστυχής
2. το θηλ. ως ουσ. βλ. ψωραλέα
αρχ.
(για ασθένεια) αυτός που εμφανίζεται με τη μορφή ψώρας («λοιμώδους καὶ ψωραλέας νόσου», Ευσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψώρα + κατάλ. -αλέος (πρβλ. λυσσ-αλέος)].
Greek Monotonic
ψωρᾰλέος: -α, -ον, ψωριάρης, ψωριασμένος, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
ψωρᾰλέος: -α, -ον, πλήρης ψώρας, «ψωριασμένος», Λατ. scabiosus, ζῷα Ξεν. Κύρου Παιδ. 1. 4, 11· βόες Λόγγος 3. 29.
