ἑλετός: Difference between revisions
Πάντ' ἀνακαλύπτων ὁ χρόνος πρὸς φῶς φέρει → Omnia revelans tempus in lucem eruit → Die Zeit deckt alles auf und bringt es an den Tag
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />qu’on peut prendre <i>ou</i> saisir.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[ἑλεῖν]]. | |btext=ή, όν :<br />qu’on peut prendre <i>ou</i> saisir.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[ἑλεῖν]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἑλετός:''' [adj. verb. к [[ἑλεῖν]] уловимый (οὐχ ἑλετὴ [[ψυχή]] Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 30: | Line 33: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἑλετός:''' -ή, -όν ([[ἑλεῖν]]), αυτός που μπορεί να κυριευθεί, να συλληφθεί, να πληχθεί, σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''ἑλετός:''' -ή, -όν ([[ἑλεῖν]]), αυτός που μπορεί να κυριευθεί, να συλληφθεί, να πληχθεί, σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ἑλετός]], ή, όν [[ἑλεῖν]]<br />that can be taken or caught, Il. | |mdlsjtxt=[[ἑλετός]], ή, όν [[ἑλεῖν]]<br />that can be taken or caught, Il. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:05, 3 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, (ἑλεῖν) A that can be taken or caught, Il.9.409, Max.Tyr. 18.3. 2 = αἱρετός, Procop.Pers.1.16.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 que puede ser apresado, que puede ser retenido y encerrado siempre c. negación ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλθεῖν οὔτε λεϊστὴ οὔθ' ἑλετή mas el alma del hombre ni puede ser forzada a volver ni puede ser retenida (una vez ha escapado del cerco de los dientes) Il.9.409, cf. Max.Tyr.12.3, τοῦτ' ἀγαθῶν μόνον ἔσται ἐλεύθερον, οὔτε καθεκτόν, οὔθ' ἑλετόν Gr.Naz.M.37.1266A.
2 fig. preferible, deseable c. dat. de pers. Ῥωμαίοις ἑλετὰ μὲν τὰ τῆς εἰρήνης Procop.Pers.1.16.7.
German (Pape)
[Seite 795] sangbar, ergreifbar, Il. 9, 409.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qu’on peut prendre ou saisir.
Étymologie: adj. verb. de ἑλεῖν.
Russian (Dvoretsky)
ἑλετός: [adj. verb. к ἑλεῖν уловимый (οὐχ ἑλετὴ ψυχή Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἑλετός: -ή, -όν, (ἑλεῖν) ὃν δύναταί τις νὰ συλλάβῃ, ληπτός, Ἰλ. Ι. 409.
English (Autenrieth)
(ἑλεῖν): to be caught; ἀνδρὸς ψῦχὴ πάλιν ἐλθεῖν οὔτε λεϊστὴ οὔθ' ἑλετή, ‘the breath of life comes not back by plundering or capture,’ Il. 9.409†.
Greek Monolingual
ἑλετός, -ή, -όν (Α)
αυτός που μπορεί να συλληφθεί.
Greek Monotonic
ἑλετός: -ή, -όν (ἑλεῖν), αυτός που μπορεί να κυριευθεί, να συλληφθεί, να πληχθεί, σε Ομήρ. Ιλ.
