εὐσυνάλλακτος: Difference between revisions
m (pape replacement) |
m (Text replacement - "<span class="ggns">• Adv.</span>" to "<b class="num">• Adv.</b>") |
||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=<i>[[umgänglich]]</i>, πρὸς ἀκρόασιν Plut. <i>de audit</i>. 70, andere Spätere<br>< | |ptext=<i>[[umgänglich]]</i>, πρὸς ἀκρόασιν Plut. <i>de audit</i>. 70, andere Spätere<br><b class="num">• Adv.</b>, <i>[[LXX]]</i>. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 19:13, 24 November 2022
English (LSJ)
ον, easy to deal with, πρὸς ἀκρόασιν Plu.2.42f, cf. Ptol.Tetr.165, Vett.Val.116.32. Adv. εὐσυναλλάκτως LXX Pr.25.10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
d'un commerce facile, qui se prête à, πρός et l'acc..
Étymologie: εὖ, συναλλάσσω.
Russian (Dvoretsky)
εὐσυνάλλακτος: сговорчивый: οὐκ εὐ. πρὸς ἀκρόασιν Plut. не слушающий убеждений.
Greek (Liddell-Scott)
εὐσυνάλλακτος: -ον, εὐπροσήγορος, ὁμιλητικός, Πλούτ. 2, 42Ε. - Ἐπίρρ. τως, ἐντίμως, Ἑβδ. (Παροιμιογρ. ΚΕ΄, 10). - Καθ᾿ Ἡσύχ. καὶ Φώτ. «εὐσυναλλάκτως· εὐμεταδότως». - εὐσυναλλαξία, ἡ, «ἕξις ἐν συναλλαγαῖς φυλάττουσα τὸ δίκαιον», Ἀνδρόνικ. περὶ Παθῶν σ. 751.
Greek Monolingual
εὐσυνάλλακτος, -ον (ΑΜ)
αυτός με τον οποίο συναλλάσσεται κάποιος εύκολα, ο συμβιβαστικός.
επίρρ...
εὐσυναλλάκτως (Α)
1. με τρόπο που δείχνει τίμια συναλλαγή
2. αποτελεσματικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + συν-αλλάσσομαι].
German (Pape)
umgänglich, πρὸς ἀκρόασιν Plut. de audit. 70, andere Spätere
• Adv., LXX.
