ἀνούτατος

English (LSJ)

ον, A unwounded bv stroke of sword, ἄβλητος καὶ ἀνούτατος 11.4.540, cf. A.R.2.75. II invulnerable, Nonn.D.16.157,al. III where no wounds are inflicted, ἀγωνες ib.37.774.

Spanish (DGE)

(ἀνούτᾰτος) -ον
1 ileso, ἀνήρ ... ἄβλητος καὶ ἀ. Il.4.540, Polideuces, A.R.2.75, cf. Hsch.
2 invulnerable, Διόνυσος Nonn.D.16.157.
3 en que no se hiere ἀγῶνες Nonn.D.37.774.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non blessé.
Étymologie: ἀ, οὐτάω.

German (Pape)

nicht verwundet durch Hieb oder Stoß, s. οὐτάω; Hom. Il. 4.540 ἄβλητος καὶ ἀνούτατος, weder durch einen Wurf (s. βάλλω), noch durch Hieb oder Stoß verwundet, vgl. Schol. Aristonic.; Aeschyl. Lycurg. ap. Hesych. s.v. ἀνούτατος (Dindorf. frgm. 119); Apoll.Rh. 2.75.

Russian (Dvoretsky)

ἀνούτᾰτος: нераненный, незадетый (χαλκῷ Hom.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀνούτᾰτος: -ον, (οὐτάω) ὁ μὴ ἐκ τοῦ ἐγγὺς ξίφει τρωθείς, ἀνούτατος ὀξέϊ χαλκῷ Ἰλ. Δ. 540, πρβλ. Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 125.

English (Autenrieth)

unwounded, Il. 4.540†. See οὐτάω.

Greek Monolingual

ἀνούτατος και ἀνούτητος, -ον (Α)
1. αυτός που δεν πληγώθηκε από χτύπημα ξίφους
2. ο άτρωτος
3. (για αγώνες) αυτός στον οποίο δεν επιτρέπονται χτυπήματα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουτάω «χτυπώ με όπλο»].

Greek Monotonic

ἀνούτᾰτος: -ον (οὐτάω), αυτός που δεν χτυπήθηκε από σπαθί, σε Ομήρ. Ιλ.

Middle Liddell

οὐτάω
unwounded by sword, Il.