νέορτος: Difference between revisions
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[νέορτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (<b>για πρόσ.</b>) αυτός που [[μόλις]] παρουσιάστηκε, [[πρόσφατος]], [[νέος]]<br /><b>2.</b> <b>το αρσ. ως ουσ.</b> ὁ [[νέορτος]]<br />[[νεανίας]], [[έφηβος]] («τὰν νέορτον Ἑρμιόναν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ νέορτον</i><br />πρόσφατο [[συμβάν]] («τί δ' ἐστίν, ὦ παῑ Λαΐον νέορτον αὖ;», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>νε</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>ορτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὄρνυμι]] «[[εγείρω]], [[κινώ]]»), | |mltxt=[[νέορτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (<b>για πρόσ.</b>) αυτός που [[μόλις]] παρουσιάστηκε, [[πρόσφατος]], [[νέος]]<br /><b>2.</b> <b>το αρσ. ως ουσ.</b> ὁ [[νέορτος]]<br />[[νεανίας]], [[έφηβος]] («τὰν νέορτον Ἑρμιόναν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ νέορτον</i><br />πρόσφατο [[συμβάν]] («τί δ' ἐστίν, ὦ παῑ Λαΐον νέορτον αὖ;», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>νε</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>ορτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὄρνυμι]] «[[εγείρω]], [[κινώ]]»), [[πρβλ]]. [[θέορτος]], [[παλίνορτος]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 16:55, 9 May 2023
English (LSJ)
ον, (ὄρνυμι) newly arisen, τί δ' ἐστίν, ὦ παῖ Λαΐου, ν. αὖ; S. OC1507; of persons, new, ἁ ν. ἅδε νύμφα Id.Tr.894 (lyr.); also, youthful (expld. by ἔφηβος, Phot.), τὰν ν. Ἑρμιόναν S.Fr.872 (lyr., νεοργόν or -ουργόν codd. Plu.).
German (Pape)
[Seite 243] neu erregt, -entstanden, jung, frisch; τί δ' ἐστὶν νέορτον αὖ; Soph. O. C. 1503, vgl. Trach. 890.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui vient de surgir, d'où
1 nouveau, récent;
2 au fém. jeune femme, nouvelle épouse.
Étymologie: νέος, ὄρνυμι.
Russian (Dvoretsky)
νέορτος: II adj. f новобрачная (νύμφα Soph.).
вновь происшедший: τί δ᾽ ἔστιν νέορτον αὖ; Soph. что случилось нового?
Greek (Liddell-Scott)
νέορτος: -ον, (ὄρνυμι) ὁ νεωστὶ ἐγερθείς, νέος, ἐπὶ πραγμάτων, Σοφ. Ο. Κ. 1507· ἐπὶ προσώπων, ἁ ν. ἅδε νύμφα ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 894· τὰν ν. Ἑρμιόναν ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 791.
Greek Monolingual
νέορτος, -ον (Α)
1. (για πρόσ.) αυτός που μόλις παρουσιάστηκε, πρόσφατος, νέος
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ νέορτος
νεανίας, έφηβος («τὰν νέορτον Ἑρμιόναν», Σοφ.)
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ νέορτον
πρόσφατο συμβάν («τί δ' ἐστίν, ὦ παῑ Λαΐον νέορτον αὖ;», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -ορτος (< ὄρνυμι «εγείρω, κινώ»), πρβλ. θέορτος, παλίνορτος].
Greek Monotonic
νέορτος: -ον (ὄρνυμι), αυτός που μόλις εμφανίστηκε, νέος, πρόσφατος, λέγεται για πρόσ. και πράγμ., σε Σοφ.
