σφαγεῖον

English (LSJ)

τό, (σφάζω) bowl for catching the blood of the victim in sacrifices, E.El.800, IT335, Cyc.395 (dub. l.), Ar.Th.754, IG 22.1543: pl., ib.1424a145:—in A.Ag.1092, for ἀνδρὸς σφάγιον Dobree restored ἀνδροσφαγεῖον.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
vase pour recueillir le sang de la victime.
Étymologie: σφάζω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σφαγεῖον -ου, τό [σφαγή] offerschaal, om het bloed van het offerdier in op te vangen.

German (Pape)

τό,
1 das Schlacht- od. Opferbecken, worin man das Blut des Opfertieres auffängt, Aesch. Ag. 1063.
2 wie σφάγιον, das Schlacht-, Opfertier selbst, Eur. Troad. 742, El. 800.

Russian (Dvoretsky)

σφᾰγεῖον: τό
1 сосуд для жертвенной крови Aesch., Eur., Arph.;
2 Eur. = σφάγιον 1.

Greek Monotonic

σφαγεῖον: τό (σφάζω),
I. αγγείο ή δοχείο όπου συνέλεγαν το αίμα του ιερού σφαγίου στις θυσίες, σε Ευρ.
II. = σφάγιον, ιερό θύμα που προσφέρθηκε ως θυσία, στον ίδ.

Greek (Liddell-Scott)

σφαγεῖον: τό, (σφάζω) «τὸ ἀγγεῖον εἰς ὃ τὸ αἷμα τῶν σφαζομένων ἱερείων δέχονται» (Φώτ.)· οἱ μὲν σφαγεῖον ἔφερον, οἱ δ’ ᾖρον κανᾶ Εὐρ. Ἠλ. 800, Ι. Τ. 335, Κύκλ. 395, Ἀριστοφ. Θεσμ. 754· - ἐν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1092, ὁ Debree ἔγραψεν ἀνδροσφαγεῖον. ΙΙ. ὡς τὸ σφάγιον, αὐτὸ τὸ θῦμα, Εὐρ. Τρῳ. 742.

Middle Liddell

σφᾰγεῖον, ου, τό, σφάζω
I. a bowl for catching the blood of the victim in sacrifices, Eur.
II. = σφάγιον, the victim, Eur.

English (Woodhouse)

sacrifice, victim, for catching the blood of victims, sacrificial bowl, sacrificial vessel