ἑλειός

English (LSJ)

or ἐλειός, ὁ, a kind of
A dormouse, Myoxus glis, Arist.HA600b12, Artem.3.65; μύες ἐ. Edict.Diocl.4.38.
II a kind of hawk, Hsch., prob. in Arist.HA620a21.
III wood-worm, Aristarch. ap.Hsch.

German (Pape)

[Seite 794] ὁ, 1) eine Mäuseart, Arist. H. A. 8, 17, vielleicht der Siebenschläfer od. das Eichhorn. – 2) eine Falkenart, Hesych., die Arist. H. A. 8, 3 ἐλεός heißt; vgl. Artemid. 3, 65.

Greek Monolingual

-α, -ο (ΑΜ ἕλειος, -ον και ἕλειος, -α, -ον)
1. (για φυτά) αυτός που φύεται σε έλη («έλεια φυτά», «ἕλειος δόναξ»)
2. εκείνος που κατοικεί σε έλη («ἕλεια πτηνά», «τῶν Αἰγυπτίων οἱ Ἕλειοι»)
αρχ.
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο έλος ή έχει σχέση με αυτό (α. «ἕλειον δάπεδον» — η λασπώδης επιφάνεια σε ελώδη περιοχή
β. «ἕλειον ὕδωρ» — το νερό του βάλτου
γ. «ἕλειος βίος» — η ζωή στο έλος).

Greek Monolingual

ο (Α ἑλειός και ἐλειός)
ο ασβός
αρχ.
1. είδος μυωξού
2. είδος σαύρας
3. σκουλήκι ξύλων
4. σκίουρος.