ἐπιβήτωρ: Difference between revisions
Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία → Root of all the evils is the love of money (Radix omnium malorum est cupiditas)
(6_19) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπιβήτωρ''': -ορος, ὁ, ὁ ἐπιβαίνων ἢ ἀναβαίνων, [[ἐπιβήτωρ]] ἵππων, [[ἔφιππος]], [[ἱππεύς]], Ὀδ. Σ. 263· νεὼς ἐπιβήτορα λαὸν = ἐπιβάτας, Ἀνθ. Π. 7. 498· ἐπ. κύκλων, περὶ τοῦ δουρείου ἵππου, Τρυφ. 307. 2) ἐπὶ ἀρρένων ζῴων, [[οἷον]] τοῦ κάπρου, συῶν [[ἐπιβήτωρ]] Ὀδ. Λ. 131· τοῦ ταύρου, Θεόκ. 25. 128. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ἀνατινασσόμενος, ἀναπηδῶν, Νόνν. Δ. 20. 113:- μεταφ., [[κάτοχος]], κύριός τινος, [[καλῶς]] γιγνώσκων τι, θηροδιδασκαλίης Μανέθ. 4. 245. | |lstext='''ἐπιβήτωρ''': -ορος, ὁ, ὁ ἐπιβαίνων ἢ ἀναβαίνων, [[ἐπιβήτωρ]] ἵππων, [[ἔφιππος]], [[ἱππεύς]], Ὀδ. Σ. 263· νεὼς ἐπιβήτορα λαὸν = ἐπιβάτας, Ἀνθ. Π. 7. 498· ἐπ. κύκλων, περὶ τοῦ δουρείου ἵππου, Τρυφ. 307. 2) ἐπὶ ἀρρένων ζῴων, [[οἷον]] τοῦ κάπρου, συῶν [[ἐπιβήτωρ]] Ὀδ. Λ. 131· τοῦ ταύρου, Θεόκ. 25. 128. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ἀνατινασσόμενος, ἀναπηδῶν, Νόνν. Δ. 20. 113:- μεταφ., [[κάτοχος]], κύριός τινος, [[καλῶς]] γιγνώσκων τι, θηροδιδασκαλίης Μανέθ. 4. 245. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ορος (ὁ) :<br />qui monte sur des chevaux.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιβαίνω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:56, 9 August 2017
English (LSJ)
ορος, ὁ,
A one who mounts, ἐ. ἵππων Od.18.263, Simm.1.3; νεὼς ἐπιβήτορα λαόν, = ἐπιβάτας, AP7.498 (Antip.(?)); ἐ. κύκλων, of the Trojan horse, Tryph.307. 2. of male animals, e.g.a boar, συῶν ἐπιβήτωρ Od.11.131; of a bull, Theoc.25.128. II. as Adj., springing, Nonn.D.20.113. 2. metaph., at home in, master of a thing, θηροδιδασκαλίης Man.4.245; dwelling in, ὕλης οὐρανίας κτλ. Orph.Fr.353.
German (Pape)
[Seite 929] ορος, ὁ, der da besteigt, – a) ἵππων, Reiter, Od. 18, 263 u. Sp., wie Opp. C. 4, 51; auch κούρη, Nonn. D. 1, 51; νεώς, = ἐπιβάτης, Ant. Sid. 106 (VII, 498). – b) Bespringer, συῶν ἐπιβ., der Eber, Od. 11, 131. 23, 278; von Stieren, Theocr. 25, 128. – c) als adj., emporsteigend, sich erhebend, z. B. παλμός, Nonn. D. 20, 113 u. a. sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιβήτωρ: -ορος, ὁ, ὁ ἐπιβαίνων ἢ ἀναβαίνων, ἐπιβήτωρ ἵππων, ἔφιππος, ἱππεύς, Ὀδ. Σ. 263· νεὼς ἐπιβήτορα λαὸν = ἐπιβάτας, Ἀνθ. Π. 7. 498· ἐπ. κύκλων, περὶ τοῦ δουρείου ἵππου, Τρυφ. 307. 2) ἐπὶ ἀρρένων ζῴων, οἷον τοῦ κάπρου, συῶν ἐπιβήτωρ Ὀδ. Λ. 131· τοῦ ταύρου, Θεόκ. 25. 128. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ἀνατινασσόμενος, ἀναπηδῶν, Νόνν. Δ. 20. 113:- μεταφ., κάτοχος, κύριός τινος, καλῶς γιγνώσκων τι, θηροδιδασκαλίης Μανέθ. 4. 245.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
qui monte sur des chevaux.
Étymologie: ἐπιβαίνω.
