εὔλοφος: Difference between revisions

From LSJ
(6_17)
(Bailly1_2)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''εὔλοφος''': -ον, ἔχων ὡραῖον λόφον, κυνῆ Σοφ. Αἴ. 1286, πρβλ. [[σφήκωμα]] καὶ ἴδε Ἡλιόδ. 7. 5. ΙΙ. ὁ αἴρων τὸν [[ζυγόν]] [[καλῶς]], [[ἰσχυρός]], ὑπομονητικός, ἀντίθετ. τῷ [[δύσλοφος]], αὐχὴν Ἀνώνυμ. παρὰ Σουΐδ.· [[νῶτον]] Λυσ. 776. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «[[εὔλοφος]]· [[ῥᾴδιος]], [[εὐχερής]]·» ― Ἐπίρρ. εὐλόφως φέρειν Εὐστ. 1653. 6, πρβλ. [[εὔλογος]] ΙΙ· «εὐλόφως, γενναίως» Σουΐδ.
|lstext='''εὔλοφος''': -ον, ἔχων ὡραῖον λόφον, κυνῆ Σοφ. Αἴ. 1286, πρβλ. [[σφήκωμα]] καὶ ἴδε Ἡλιόδ. 7. 5. ΙΙ. ὁ αἴρων τὸν [[ζυγόν]] [[καλῶς]], [[ἰσχυρός]], ὑπομονητικός, ἀντίθετ. τῷ [[δύσλοφος]], αὐχὴν Ἀνώνυμ. παρὰ Σουΐδ.· [[νῶτον]] Λυσ. 776. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «[[εὔλοφος]]· [[ῥᾴδιος]], [[εὐχερής]]·» ― Ἐπίρρ. εὐλόφως φέρειν Εὐστ. 1653. 6, πρβλ. [[εὔλογος]] ΙΙ· «εὐλόφως, γενναίως» Σουΐδ.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui a une belle aigrette.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[λόφος]].
}}
}}

Revision as of 19:37, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὔλοφος Medium diacritics: εὔλοφος Low diacritics: εύλοφος Capitals: ΕΥΛΟΦΟΣ
Transliteration A: eúlophos Transliteration B: eulophos Transliteration C: eylofos Beta Code: eu)/lofos

English (LSJ)

ον,

   A well-plumed, κυνῆ S.Aj. 1286, cf.Fr.341; κράνος Hld. 7.5.    II taking the yoke well, strong, patient, opp. δύσλοφος, νῶτον Lyc.776; αὐχήν Dam. Isid.89. Adv. -φως, ὑποφέρειν τι Phld.Mort. 35; φέρειν Dam.Isid.190, Eust.1653.6; ἀγωνίζεσθαι Anon. ap. Suid.

German (Pape)

[Seite 1079] 11 mit schönem Helmbusch, κυνῆ Soph. Ai. 1256; σφήκωμα frg. 314; κράνος Hel. 7, 5. – 2) mit gutem, geduldigem Nacken, gehorsam, νῶτος Lycophr. 776; εὐλόφως φέρειν, Soph.; mit starkem Nacken, αὐχήν, VLL.; so εὐλόφως ἀγωνίζεσθαι, Suid.

Greek (Liddell-Scott)

εὔλοφος: -ον, ἔχων ὡραῖον λόφον, κυνῆ Σοφ. Αἴ. 1286, πρβλ. σφήκωμα καὶ ἴδε Ἡλιόδ. 7. 5. ΙΙ. ὁ αἴρων τὸν ζυγόν καλῶς, ἰσχυρός, ὑπομονητικός, ἀντίθετ. τῷ δύσλοφος, αὐχὴν Ἀνώνυμ. παρὰ Σουΐδ.· νῶτον Λυσ. 776. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «εὔλοφος· ῥᾴδιος, εὐχερής·» ― Ἐπίρρ. εὐλόφως φέρειν Εὐστ. 1653. 6, πρβλ. εὔλογος ΙΙ· «εὐλόφως, γενναίως» Σουΐδ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui a une belle aigrette.
Étymologie: εὖ, λόφος.