ἰδίωμα: Difference between revisions
τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών· μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν· ἀλλ' οὑντυγχάνων τὰ πράγματ' ὀρθῶς ἂν τιθῇ, πράξει καλῶς → It does no good to rage at circumstance; events will take their course with no regard for us. But he who makes the best of those events he lights upon will not fare ill.
(6_21) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἰδίωμα''': τό, ([[ἰδιόω]]) ὃ ἔχει τις [[ἴδιον]], [[χαρακτήρ]], [[ἰδιότης]], [[ποιότης]], Ἀριστ. π. Φυτ. 1. 7, 8, Πολύβ. 2. 14, 3, Ἀθήν. 696Ε· τὸ καθ’ αὐτόν [[ἰδίωμα]] τηρεῖν Πολύβ. 2. 59, 2· τὰ περὶ τὴν χώραν, περὶ αὐτούς ἰδιώματα 2. 14, 3., 6. 3, 3. ΙΙ. [[ἴδιος]] [[τρόπος]] φρασιολογίας, [[ἰδίωμα]], [[ὕφος]], Διον. Ἁλ. Ἐπιστολ. πρὸς Γναῖον Πομπ. σ. 783. | |lstext='''ἰδίωμα''': τό, ([[ἰδιόω]]) ὃ ἔχει τις [[ἴδιον]], [[χαρακτήρ]], [[ἰδιότης]], [[ποιότης]], Ἀριστ. π. Φυτ. 1. 7, 8, Πολύβ. 2. 14, 3, Ἀθήν. 696Ε· τὸ καθ’ αὐτόν [[ἰδίωμα]] τηρεῖν Πολύβ. 2. 59, 2· τὰ περὶ τὴν χώραν, περὶ αὐτούς ἰδιώματα 2. 14, 3., 6. 3, 3. ΙΙ. [[ἴδιος]] [[τρόπος]] φρασιολογίας, [[ἰδίωμα]], [[ὕφος]], Διον. Ἁλ. Ἐπιστολ. πρὸς Γναῖον Πομπ. σ. 783. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ατος (τό) :<br />propriété particulière, caractère propre.<br />'''Étymologie:''' [[ἴδιος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:37, 9 August 2017
English (LSJ)
[ῐδῐ], ατος, τό, (ἰδιόω)
A peculiarity, specific property, unique feature, Epicur.Ep.1p.25U., Stoic.2.25, etc.; τὰ τῶν χρωμάτων ἰ. Epicur.Ep.2p.51U.; τῆς πολιτείας Plb.2.38.10; τοῦ νόμου BGU12.18 (ii A.D.); τὸ καθ' αὑτὸν ἰ. τηρεῖν Plb.2.59.2; τὰ περὶ τὴν χώραν, περὶ αὐτοὺς ἰ., Id.2.14.3, 6.3.3; τὸ ἐξαίρετόν τινος ἰ. A.D.Synt.15.19; ἀγαθότητος ἰ. Procl.Inst.133; ὕλης Id.Theol.Plat.5.35; property, φαρμάκου Heras ap.Gal.13.785, cf. Dsc.1.71; of the properties of numbers, Theol.Ar.5,al.; τὸ ἰ. τοῦ ἑνός Dam.Pr.5: special subject, τῆς πραγματείας Sor.1.126. II peculiarity of style, D.H.Amm.2tit., al. 2 idiom, ἰ. Ὁμηρικόν A.D.Synt.157.9. 3 style, παιανικὸν ἰ. Ath.15.696e.
German (Pape)
[Seite 1237] τό, das Angeeignete, Eigenthümlichkeit, besondere Beschaffenheit; τὰ περὶ τοὺς τόπους καὶ τὴν χώραν ἰδιώματα Pol. 2, 14, 3, öfter; παιανικὸν ἰδ., Eigenthümlichkeit des Päan, Ath. XV, 696 e; bes. bei Gramm., eigenthümliche Ausdrucksweise.
Greek (Liddell-Scott)
ἰδίωμα: τό, (ἰδιόω) ὃ ἔχει τις ἴδιον, χαρακτήρ, ἰδιότης, ποιότης, Ἀριστ. π. Φυτ. 1. 7, 8, Πολύβ. 2. 14, 3, Ἀθήν. 696Ε· τὸ καθ’ αὐτόν ἰδίωμα τηρεῖν Πολύβ. 2. 59, 2· τὰ περὶ τὴν χώραν, περὶ αὐτούς ἰδιώματα 2. 14, 3., 6. 3, 3. ΙΙ. ἴδιος τρόπος φρασιολογίας, ἰδίωμα, ὕφος, Διον. Ἁλ. Ἐπιστολ. πρὸς Γναῖον Πομπ. σ. 783.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
propriété particulière, caractère propre.
Étymologie: ἴδιος.
