ἄζηλος: Difference between revisions
μὴ κακὸν εὖ ἔρξῃς· σπείρειν ἴσον ἔστ' ἐνὶ πόντῳ → do no good to a bad man; it is like sowing in the sea
(Bailly1_1) |
(big3_1) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> non digne d’envie;<br /><b>2</b> triste, malheureux, lamentable;<br /><b>3</b> misérable, vil.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ζῆλος]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> non digne d’envie;<br /><b>2</b> triste, malheureux, lamentable;<br /><b>3</b> misérable, vil.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ζῆλος]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[no envidiable]], [[horrible]], [[abominable]], [[γῆρας]] Semon.2.11, φρουρά A.<i>Pr</i>.143, μιάσματα A.<i>Ch</i>.1017, cf. Orác. en Hdt.7.140, [[βίος]] S.<i>Tr</i>.284, cf. 745, <i>El</i>.1455, κακόν E.<i>Fr</i>.758d.5, cf. <i>IT</i> 619, πλοῦτος Thphr.<i>Fr</i>.78, cf. Plu.<i>Lyc</i>.10, Longin.44.8.<br /><b class="num">2</b> neutr. subst. τὸ ἄ. [[no envidiar]] Menetor 1.<br /><b class="num">3</b> [[inútil]], [[no importante]] τὸ λοιπὸν αὐτῆς (τῆς ἱστορίας) ἄ. καὶ ἀνωφελές Plb.12.25g.2. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:47, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A unenvied, unenviable, dreary, γῆρας Semon.1.11; φρουρά A.Pr.143; θέα S.El.1455; βίος Id.Tr.284; ἔργον sorry deed, ib. 745; ἄζηλαπέλει all are in ill plight, Orac. ap. Hdt.7.140; πλοῦτος Plu. Lyc.10; ζῆλος ἀζήλων not deserving of envy, Phld. Oec.p.66J. II Act., not envious, Menetorap.Ath.13.594c.
German (Pape)
[Seite 43] ohne Eifersucht, Ath. XIII, 594 c; – gew. unbeneidet, d. i. gering geachtet, schlecht, φρουρά Aesch. Prom. 173; μιάσματα νίκης Ch. 1012; θέα Soph. El. 1447, d. i. gestattet; βίος Trach. 283; ἔργον 742; neben οὐκ εὐδαίμονα Eur. Iph. T.620; Plut. Lyc. 10 neben ἄτιμος.
Greek (Liddell-Scott)
ἄζηλος: -ον, ὡς τὸ ἀζήλωτος, ὁ μὴ ἀξιοζήλευτος, ἀνιαρός, χαλεπός, γῆρας, Σιμων. Ἰαμβ. 1. 11˙ φρουρά. Αἰσχύλ. Πρ. 143: - βίος, ἔργον, Σοφ. Τρ. 284, 745˙ θέα, Ἠλ. 1455. Ἐν χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 7. 140˙ ἄζηλα πέλει, = ἅπαντα εὑρίσκονται ἐν κακῇ καταστάσει˙ ὁ Λοβ. ἐν Ἀγλαοφ. 1353 διορθοῖ ἀΐδηλα. 2) μικροῦ ἢ ὀλίγου ἄξιος, Πλουτ. Λυκοῦρ. 10. ΙΙ. ἐνεργ. ὁ μὴ φθονῶν, Ἀθην. 594C.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non digne d’envie;
2 triste, malheureux, lamentable;
3 misérable, vil.
Étymologie: ἀ, ζῆλος.
Spanish (DGE)
-ον
1 no envidiable, horrible, abominable, γῆρας Semon.2.11, φρουρά A.Pr.143, μιάσματα A.Ch.1017, cf. Orác. en Hdt.7.140, βίος S.Tr.284, cf. 745, El.1455, κακόν E.Fr.758d.5, cf. IT 619, πλοῦτος Thphr.Fr.78, cf. Plu.Lyc.10, Longin.44.8.
2 neutr. subst. τὸ ἄ. no envidiar Menetor 1.
3 inútil, no importante τὸ λοιπὸν αὐτῆς (τῆς ἱστορίας) ἄ. καὶ ἀνωφελές Plb.12.25g.2.
