ἀναύδητος: Difference between revisions

From LSJ

Δεινότερον οὐδὲν ἄλλο μητρυιᾶς κακόν → Nulla est noverca pestis exitalior → Kein schlimmres Übel gibt's als eine Stiefmutter

Menander, Monostichoi, 127
(Bailly1_1)
(big3_4)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>I. 1</b> indicible, qu’on ne peut <i>ou</i> qu’on n’ose exprimer;<br /><b>2</b> qui ne peut être annoncé ; qui ne peut se réaliser, impossible;<br /><b>II.</b> qui ne parle pas, muet.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[αὐδάω]].
|btext=ος, ον :<br /><b>I. 1</b> indicible, qu’on ne peut <i>ou</i> qu’on n’ose exprimer;<br /><b>2</b> qui ne peut être annoncé ; qui ne peut se réaliser, impossible;<br /><b>II.</b> qui ne parle pas, muet.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[αὐδάω]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. ἀναύδᾱτος S.<i>Tr</i>.968<br /><b class="num">1</b> [[indecible]] μένος A.<i>Th</i>.897, λόγος E.<i>Io</i> 783.<br /><b class="num">2</b> [[imposible]] κοὐδὲν ἀναύδατον φατίσαιμ' ἄν S.<i>Ai</i>.714.<br /><b class="num">3</b> [[callado]], [[que no habla]] ὅδ' ἀναύδατος φέρεται S.<i>Tr</i>.968.
}}
}}

Revision as of 11:54, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀναύδητος Medium diacritics: ἀναύδητος Low diacritics: αναύδητος Capitals: ΑΝΑΥΔΗΤΟΣ
Transliteration A: anaúdētos Transliteration B: anaudētos Transliteration C: anayditos Beta Code: a)nau/dhtos

English (LSJ)

Dor. ἀναύδ-ᾱτος, ον,

   A not to be spoken, unutterable: hence, horrible, ἀναυδάτῳ μένει A.Th.897 (lyr.); ἄφατον ἀναύδητον λόγον E.Ion783.    2 unspoken, impossible, οὐδὲν ἀναύδατον φατίσαιμ' ἄν S.Aj.715 (lyr.).    II speechless, Id.Tr.968 (cj.).

German (Pape)

[Seite 212] 1) unaussprechlich, Aesch. μένος Spt. 879; λόγος Eur. Ion. 782; unerhört, unerwartet, Soph. Ai. 702, neben ἀνέλπιστος. – 2) sprachlos, stumm, Soph. Tr. 968; Archi. 28 (VII, 191).

Greek (Liddell-Scott)

ἀναύδητος: Δωρ. -ᾶτος, ον, = ἄρρητος, ἀνέκφραστος, Λατ. infandus, ἀναυδάτῳ μένει Αἰσχύλ. Θ. 895· ἄφατον ἄφατον ἀναύδητον λόγον ἐμοὶ θροεῖς, ὅστις δὲν πρέπει νὰ λεχθῇ, Εὐρ. Ἴων 784. 2) ἀνήκουστος, ἀπροσδόκητος, «ἀνέλπιστος» (Σχόλ.), κοὐδὲν ἀναύδατον φατίσαιμ’ ἂν Σοφ. Αἴ. 713. ΙΙ. ἄφωνος, ἄλαλος, αἰαῖ, ὅδ’ ἀναύδατος φέρεται ὁ αὐτ. Τρ. 968. (Λαυρ. χειρόγρ. ἄναυδος).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
I. 1 indicible, qu’on ne peut ou qu’on n’ose exprimer;
2 qui ne peut être annoncé ; qui ne peut se réaliser, impossible;
II. qui ne parle pas, muet.
Étymologie: ἀ, αὐδάω.

Spanish (DGE)

-ον

• Alolema(s): dór. ἀναύδᾱτος S.Tr.968
1 indecible μένος A.Th.897, λόγος E.Io 783.
2 imposible κοὐδὲν ἀναύδατον φατίσαιμ' ἄν S.Ai.714.
3 callado, que no habla ὅδ' ἀναύδατος φέρεται S.Tr.968.