ἀτταγᾶς: Difference between revisions
(Bailly1_1) |
(big3_7) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ᾶ (ὁ) :<br />sorte de perdrix, <i>oiseau</i>.<br />'''Étymologie:''' DELG étym. inconnue ; selon ÉL, onomatopée tirée du cri de l’oiseau. | |btext=ᾶ (ὁ) :<br />sorte de perdrix, <i>oiseau</i>.<br />'''Étymologie:''' DELG étym. inconnue ; selon ÉL, onomatopée tirée du cri de l’oiseau. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(ἀττᾰγᾶς) -ᾶ, ἡ<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> tb. [[ἀτταγήν]], -ῆνος Arist.<i>HA</i> 617<sup>b</sup>25, Phoenicid.2.5, Thphr.<i>Fr</i>.180, D.P.<i>Au</i>.3.10, Gal.13.173, Phryn.86; ἀτταβυγᾶς Hsch.<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [gen. plu. ἀτταγέων Opp.<i>C</i>.2.405]<br />orn. [[francolín]] o [[perdiz negra]], [[Tetrao francolinus L.]], Hippon.37.1, Ar.<i>Au</i>.247, 761, <i>Ach</i>.875, Arist.l.c., Phoenicid.l.c., Thphr.l.c., Opp.l.c., D.P.l.c., Socr.Arg.17, Ael.<i>NA</i> 4.42, Ath.387f, Gal.l.c., Phryn.l.c., Eust.854.26, Sch.Ar.<i>Au</i>.249<br /><b class="num">•</b>prov. τὸν πηλὸν ὥσπερ [[ἀτταγᾶς]] τυρβάσεις βαδίζων chapotearás en el fango como un francolín</i> Ar.<i>V</i>.257. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:18, 21 August 2017
English (LSJ)
ᾶ, ὁ,
A francolin, Tetrao orientalis, Alex.Mynd. ap. Ath.9.387f; πτερυγοποίκιλος, ποικίλος, Ar.Av.247, 761; a delicacy, Hippon.36.1, Ar.Ach.875, Fr.433: prov., τὸν πηλὸν ὥσπερ ἀ. τυρβάσεις βαδίζων Id.V.257.
German (Pape)
[Seite 389] ᾶ, ὁ (ἀτταγαῖ Ath. a. a. O., ἀτταγᾶν B. A. 461, vgl. Lob. Phryn. 117), ein Wiesenvogel, wahrscheinlich Haselhuhn, Ar. Av. 249 u. öfter; vgl. Ath. IX, 387 f, der auch über den Accent berichtet, u. Ael. H. A. 4, 42, der es für ein onomatopoetisches Wort erkl.
Greek (Liddell-Scott)
ἀττᾰγᾶς: ᾶ, πληθ. ἀτταγαῖ, ῶν, κτλ. ἰσοσυλλάβως, «ἀτταγᾶς· Ἀριστοφάνης Πελαργοῖς, ἀτταγᾶς ἥδιστον ἕψειν ἐν ἐπινικίοις κρέας. Ἀλέξανδρος δὲ ὁ Μύνδιός φησιν ὅτι μικρῷ μὲν μείζων ἐστὶ πέρδικος, ὅλος δὲ κατάγραφος τὰ περὶ τὸν νῶτον, κεραμεοῦς τὴν χρόαν, ὑποπυρρίζων μᾶλλον… περισπῶσι δὲ οἱ Ἀττικοὶ.. τοὔνομα… λεκτέον καὶ ἀτταγαῖ καὶ οὐχὶ ἀτταγῆνες» Ἀθήν. 387F· περιποίκιλος, ποικίλος Ἀριστοφ. Ὄρν. 247, 761· ὡς λίχνευμα, οὐκ ἀτταγᾶς τε καὶ λαγώς καταβρύκων Ἱππώναξ 33 (26), Ἀριστοφ. Ἀχ. 875· πιθανῶς ἦτο εἶδος πέρδικος, Pterocles alchata, εὑρισκομένη ἐπὶ τῶν παραλίων τῆς Ἀνατολῆς, ἴδε C. T. Newton ἐν τῷ Cont. Review 1876, σ. 92· ὁ Σχολιαστὴς τοῦ Ἀριστοφ. (Σφῆκ. 257) λέγει: «ἀτταγᾶς ὄρνεόν ἐστι τερπόμενον ἐν ἕλεσι καὶ πηλώδεσι τόποις καὶ τέλμασιν, ὃν ἡμεῖς φαμὲν ἀτταγῆνα», κοινῶς ἀτταγανάρι (Walpole Memoirs of Europ. and As. Turkey 1817)· ἀλλαχοῦ ὀνομάζεται καὶ λιβαδοπέρδικα.
French (Bailly abrégé)
ᾶ (ὁ) :
sorte de perdrix, oiseau.
Étymologie: DELG étym. inconnue ; selon ÉL, onomatopée tirée du cri de l’oiseau.
Spanish (DGE)
(ἀττᾰγᾶς) -ᾶ, ἡ
• Alolema(s): tb. ἀτταγήν, -ῆνος Arist.HA 617b25, Phoenicid.2.5, Thphr.Fr.180, D.P.Au.3.10, Gal.13.173, Phryn.86; ἀτταβυγᾶς Hsch.
• Morfología: [gen. plu. ἀτταγέων Opp.C.2.405]
orn. francolín o perdiz negra, Tetrao francolinus L., Hippon.37.1, Ar.Au.247, 761, Ach.875, Arist.l.c., Phoenicid.l.c., Thphr.l.c., Opp.l.c., D.P.l.c., Socr.Arg.17, Ael.NA 4.42, Ath.387f, Gal.l.c., Phryn.l.c., Eust.854.26, Sch.Ar.Au.249
•prov. τὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζων chapotearás en el fango como un francolín Ar.V.257.
