ἦνις: Difference between revisions
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
(Bailly1_2) |
(Autenrieth) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ιος;<br /><i>adj. f.</i><br />âgée d’une année.<br />'''Étymologie:''' [[ἔνος]]. | |btext=ιος;<br /><i>adj. f.</i><br />âgée d’une année.<br />'''Étymologie:''' [[ἔνος]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=ιος, acc. pl. ἤνῖς: a [[year]] [[old]], [[yearling]]; [[thus]] the [[word]] [[was]] understood by the ancients. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:27, 15 August 2017
German (Pape)
[Seite 1172] ιος, ἡ, immer mit βοῦς verbunden, Il. 6, 94. 275. 309. 10, 292 Od. 3, 382 Ap. Rh. 4, 174, ein Jahr alt, jährig (s. ἔνος), Scholl. ἐνιαύσιος, νέος.
Greek (Liddell-Scott)
ἦνῐς: ἡ, ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. μόνον κατ’ αἰτ. ἑνικ. καὶ πληθ.˙ γεν. ἤνιος, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 174 (ἔνος): - ἑνὸς ἔτους ἡλικίας, βοῦς... ἤνῑς ἠκέστας Ἰλ. Ζ. 94, 275, 309·. βοῦν ἦνιν εὐρυμέτωπον ἀδμήτην ἔνθα τὸ ι ὡσαύτως μηκύνεται Κ. 292, Ὀδ. Γ. 382. - Πρβλ. Κόντον ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 53.
French (Bailly abrégé)
ιος;
adj. f.
âgée d’une année.
Étymologie: ἔνος.
English (Autenrieth)
ιος, acc. pl. ἤνῖς: a year old, yearling; thus the word was understood by the ancients.
