κατακωμάζω: Difference between revisions
From LSJ
Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145
(Bailly1_3) |
(19) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=insulter, outrager.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[κωμάζω]]. | |btext=insulter, outrager.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[κωμάζω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κατακωμάζω]] (Α)<br /><b>μτφ.</b> (για τη [[δυστυχία]]) [[ορμώ]] με [[δύναμη]], [[ενσκήπτω]] [[παράφορα]] («τὸ [[δαιμόνιον]] κατεκώμασε δώμασιν», <b>Ευρ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[κωμάζω]] «[[ενσκήπτω]], [[ορμώ]] με [[δύναμη]]»]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:22, 29 September 2017
English (LSJ)
A burst riotously in upon, τὸ δαιμόνιον κατεκώμασε δώμασιν E.Ph.352.
German (Pape)
[Seite 1358] daherschwärmen (s. das simplex); vom Unglück, einbrechen, einstürmen, τὸ δαιμόνιον κατεκώμασε δώμασιν Οἰδιπόδα Eur. Phoen. 355.
Greek (Liddell-Scott)
κατακωμάζω: εἰσορμῶ ἐν παραφορᾷ ὡς οἱ εὐθυμοῦντες, οἱ κωμάζοντες, ὡς τὸ εἰσκωμάζω· καὶ ἐπὶ τῆς δυστυχίας, ὡς, τὸ δαιμόνιον κατεκώμασε δώμασιν, ἐπέπεσεν, ἐνέσκψεν, Εὐριπ. Φοίν. 352.
French (Bailly abrégé)
insulter, outrager.
Étymologie: κατά, κωμάζω.
Greek Monolingual
κατακωμάζω (Α)
μτφ. (για τη δυστυχία) ορμώ με δύναμη, ενσκήπτω παράφορα («τὸ δαιμόνιον κατεκώμασε δώμασιν», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + κωμάζω «ενσκήπτω, ορμώ με δύναμη»].
