καταχήνη: Difference between revisions
Γυναιξὶ πάσαις κόσμον ἡ σιγὴ φέρει → Decus affert omni mulieri silentium → Es bringt das Schweigen Zierde einer jeden Frau
(Bailly1_3) |
(20) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ης (ἡ) :<br />dérision, moquerie.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[χαίνω]]. | |btext=ης (ἡ) :<br />dérision, moquerie.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[χαίνω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[καταχήνη]], ἡ (Α)<br /><b>1.</b> [[περίγελος]], [[εμπαιγμός]] [[κοροϊδία]] («ἆρ οὐ [[μεγάλη]] τοῡτ' ἔστ' ἀρχὴ καὶ τοῡ πλούτου [[καταχήνη]];», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>2.</b> (<b>στον πληθ. ως κύριο όν.</b>) <i>Καταχῆναι</i><br />[[τίτλος]] ενός δράματος <b>επιγρ.</b><br /><b>3.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> [[είδος]] φυλαχτού [[κατά]] της βασκανίας, με [[σχήμα]] ακρίδας, που προσφερόταν στους επισκέπτες στην Ακρόπολη τών Αθηνών.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>χήνη</i> (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>χην</i>- του [[χαίνω]], <b>[[πρβλ]].</b> παρακμ. <i>κέ</i>-<i>χην</i>-<i>α</i>), <b>[[πρβλ]].</b> <i>κυσο</i>-<i>χήνη</i>]. | |||
}} | }} |
Revision as of 07:23, 29 September 2017
English (LSJ)
ἡ,
A flouting, mockery, Ar.V.575, Ec.631; Καταχῆναι, αἱ, title of play, IG14.1097.8. II amulet in the shape of a locust offered in the Acropolis of Athens, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
καταχήνη: ἡ κατάγελως, περίγελως, καταφρόνησις, Ἀριστοφ. Σφῆκ. 575, Ἐκκλ. 631 (πρβλ. καταχαίνω)˙ Καταχῆναι εἶναι ὄνομα δράματος ἐν τῆ Συλλ. Ἐπιγρ. 229. 8. ΙΙ. εἶδος φυλακτηρίου ἔχοντος τὸ σχῆμα ἀκρίδος καὶ προσφερομένου ἐν τῇ Ἀκροπόλει τῶν Ἀθηνῶν. Ἡσύχ., ἴδε Λοβεκ. Ἀγλαόφ. 970˙- τὸ «φάσμα» (νυκτερὶς) καλεῖται σήμερον ἐν Ρόδῳ καταχανᾶς, C. T. Newton.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
dérision, moquerie.
Étymologie: κατά, χαίνω.
Greek Monolingual
καταχήνη, ἡ (Α)
1. περίγελος, εμπαιγμός κοροϊδία («ἆρ οὐ μεγάλη τοῡτ' ἔστ' ἀρχὴ καὶ τοῡ πλούτου καταχήνη;», Αριστοφ.)
2. (στον πληθ. ως κύριο όν.) Καταχῆναι
τίτλος ενός δράματος επιγρ.
3. (κατά τον Ησύχ.) είδος φυλαχτού κατά της βασκανίας, με σχήμα ακρίδας, που προσφερόταν στους επισκέπτες στην Ακρόπολη τών Αθηνών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + -χήνη (< θ. χην- του χαίνω, πρβλ. παρακμ. κέ-χην-α), πρβλ. κυσο-χήνη].