λιμηρός: Difference between revisions
τέλος δεδωκώς Xθύλου, σoι χάριν φέρω → having given the end of Cthulhu, I confer a favor on you
(Bailly1_3) |
(23) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<span class="bld">1</span>ά, όν :<br />affamé ; pauvre, misérable.<br />'''Étymologie:''' [[λιμός]].<br /><span class="bld">2</span>ά, όν :<br />doté d’un bon port.<br />'''Étymologie:''' [[λιμήν]]. | |btext=<span class="bld">1</span>ά, όν :<br />affamé ; pauvre, misérable.<br />'''Étymologie:''' [[λιμός]].<br /><span class="bld">2</span>ά, όν :<br />doté d’un bon port.<br />'''Étymologie:''' [[λιμήν]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=<b>(I)</b><br />[[λιμηρός]], -ά- -όν (Α)<br />[[πειναλέος]], αυτός που προκαλεί [[πείνα]] («[[πρέπει]] λιμηρὸν ἔρωτα μυθίσδεν τᾷ ματρὶ κατ' εὐνὰν ὀρθρευοίσᾷ», <b>Θεόκρ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[λιμός]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ηρός</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>μελετ</i>-<i>ηρός</i>, <i>υδατ</i>-<i>ηρός</i>)].———————— <b>(II)</b><br />[[λιμηρός]], -ά, -όν (Α)<br /><b>1.</b> αυτός πού έχει καλό λιμένα, [[ευλίμενος]]<br /><b>2.</b> (ειδικά) <b>το θηλ.</b> [[επίθετο]] της Επιδαύρου στη Λακωνία («εὐλίμενον δὲ οὖσαν, βραχέως... λιμηράν εἰρῆσθαι, ὡς ἂν λιμενηράν», <b>Απολλόδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[λιμήν]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ηρός</i>, [[αντί]] του αναμενόμενου τ. [[λιμενηρός]]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:46, 6 December 2018
English (LSJ)
ά, όν, (λιμός)
A hungry, causing hunger, ἔρως Theoc.10.57; ἐργασίη AP6.47 (Antip. Sid.), cf. 285 (Nicarch.), 7.546, Alciphr.1.9, etc.
λῐμηρός, ά, όν, (λιμήν)
A furnished with a good harbour, special epith. of Epidaurus in Laconia, Th.4.56, 7.26; εὐλίμενον δὲ οὖσαν, βραχέως . . λιμηρὰν εἰρῆσθαι, ὡς ἂν λιμενηράν Apollod. ap. Str.8.6.1.
German (Pape)
[Seite 47] mit einem Hafen versehen, für λιμενηρός, Strab. 8, 6, 1, s. Ἐπίδαυρος nom. propr.
Greek (Liddell-Scott)
λῑμηρός: -ά, -όν, (λιμὸς) πειναλέος, παράγων πεῖναν, ἔρως Θεόκρ. 10. 57· ἐργασία Ἀνθ. Π. 6. 47, πρβλ. 285., 7. 246, Ἀλκίφρων 1. 9, κτλ.
French (Bailly abrégé)
1ά, όν :
affamé ; pauvre, misérable.
Étymologie: λιμός.
2ά, όν :
doté d’un bon port.
Étymologie: λιμήν.
Greek Monolingual
(I)
λιμηρός, -ά- -όν (Α)
πειναλέος, αυτός που προκαλεί πείνα («πρέπει λιμηρὸν ἔρωτα μυθίσδεν τᾷ ματρὶ κατ' εὐνὰν ὀρθρευοίσᾷ», Θεόκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < λιμός + κατάλ. -ηρός (πρβλ. μελετ-ηρός, υδατ-ηρός)].———————— (II)
λιμηρός, -ά, -όν (Α)
1. αυτός πού έχει καλό λιμένα, ευλίμενος
2. (ειδικά) το θηλ. επίθετο της Επιδαύρου στη Λακωνία («εὐλίμενον δὲ οὖσαν, βραχέως... λιμηράν εἰρῆσθαι, ὡς ἂν λιμενηράν», Απολλόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < λιμήν + κατάλ. -ηρός, αντί του αναμενόμενου τ. λιμενηρός].
