τρύμη: Difference between revisions
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
(Bailly1_5) |
(42) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ης (ἡ) :<br />= [[τρύπη]]. | |btext=ης (ἡ) :<br />= [[τρύπη]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ἡ, ΜΑ<br />([[κατά]] τον Θεόγνωστ.) «[[ταλαιπωρία]]»<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> οπή, [[τρύπα]]<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[πανούργος]], [[πολυμήχανος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[τρύω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>μη</i> (<b>πρβλ.</b> <i>ρώ</i>-<i>μη</i>, <i>τόλ</i>-<i>μη</i>)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:41, 29 September 2017
English (LSJ)
[ῡ], ἡ, (τρύω)
A hole, Sch.Ar.Nu.447. II metaph., sharp fellow, sly knave, Ar.Nu.448.
German (Pape)
[Seite 1156] ἡ, 1) das Loch, bes. das durch Reiben entstandene. – 2) übertr. wie τρίμμα, ein abgeriebener, durchtriebener, gewandter, verschmitzter Mensch, Ar. Nubb. 448.
Greek (Liddell-Scott)
τρύμη: [ῡ], ἡ, (τρύω) τρυμαλιά, ὀπή, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Νεφ. 447 ἐν τέλει. ΙΙ. μεταφ., ὀξύς, πανοῦργος ἄνθρωπος, Ἀριστοφ. Νεφ. 448, ἴδε Σχόλ. ἔνθ’ ἀνωτ.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
= τρύπη.
Greek Monolingual
ἡ, ΜΑ
(κατά τον Θεόγνωστ.) «ταλαιπωρία»
αρχ.
1. οπή, τρύπα
2. μτφ. (για πρόσ.) πανούργος, πολυμήχανος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρύω + κατάλ. -μη (πρβλ. ρώ-μη, τόλ-μη)].
