φορτίζω: Difference between revisions
πρὸ τελευτῆς μὴ μακάριζε μηδένα, καὶ ἐν τέκνοις αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ → Count no man blessed before his end; a man will be recognized in his offspring. (Ecclesiasticus 11:28)
(Bailly1_5) |
(strοng) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>f.</i> φορτίσω, <i>att.</i> φορτιῶ;<br /><i>Pass. pf.</i> πεφόρτισμαι;<br />charger d’un fardeau, acc..<br />'''Étymologie:''' [[φόρτος]]. | |btext=<i>f.</i> φορτίσω, <i>att.</i> φορτιῶ;<br /><i>Pass. pf.</i> πεφόρτισμαι;<br />charger d’un fardeau, acc..<br />'''Étymologie:''' [[φόρτος]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=from [[φόρτος]]; to [[load]] up ([[properly]], as a [[vessel]] or [[animal]]), i.e. ([[figuratively]]) to overburden [[with]] [[ceremony]] (or [[spiritual]] [[anxiety]]): [[lade]], by [[heavy]] laden. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:48, 25 August 2017
English (LSJ)
A load, φορτίσας τὸν ὄνον Babr.111.3; φορτία φ. τινάς load them with burdens, Ev.Luc.11.46; περισσῇ δαπάνῃ φ. τὰ κοινά Dörner Erlass des Statthalters von Asia Paullus Fabius Persicus 16; ὑδατὶς -ίζουσα τὸν ὀφθαλμόν encumbering, Paul.Aeg.6.14; αὐχένα φ. Aenigma Sphingis (ap.Sch.E.Ph.50):—Med., τὰ μείονα φορτίζεσθαι ship the smaller part of one's wealth, Hes.Op.690; φορτιούμενος μέλι to carry away a load of honey, Macho ap.Ath.13.582f: metaph., φυτεύειν καὶ φ. Phld.Vit.p.33J.—Pass., to be heavy laden, πεφορτισμένος Ev.Matt.11.28, cf. Luc.Nav.45.
German (Pape)
[Seite 1301] belasten, befrachten, beladen, Sp. – Im med., τὰ μείονα φορτίζεσθαι, den kleinern Theil seines Vermögens in sein Schiff laden, Hes. O. 692.
Greek (Liddell-Scott)
φορτίζω: μέλλ. -ίσω, φορτώνω, φορτίσας τὸν ὄνον Βαβρ. 116. 3· φορτίον φ. τινά, ἐπιτίθημι φορτίον εἴς τινα, Εὐαγγ. κ. Λουκ. ια΄, 46. ― Μέσ., τὰ μείονα φορτίζεσθαι, ἐμβιβάζω εἰς πλοῖον τὸ μικρότερον μέρος τῆς περιουσίας μου. Ἡσ. Ἔργ. καὶ Ἡμ. 688, πρβλ. Ἀνθ. Π. 10. 5· Ὑμήττιόν τε φορτιούμενος μέλι, καὶ νὰ φορτωθῇ Ὑμήττιον μέλι, Μάχων παρ’ Ἀθην. 582F. ― Παθ., φορτώνομαι βαρέα φορτία, πεφορτισμένος Λουκ. Πλοῖον ἢ Εὐχαὶ 45, Εὐαγγ. κατὰ Ματθ. ια΄, 28.
French (Bailly abrégé)
f. φορτίσω, att. φορτιῶ;
Pass. pf. πεφόρτισμαι;
charger d’un fardeau, acc..
Étymologie: φόρτος.
English (Strong)
from φόρτος; to load up (properly, as a vessel or animal), i.e. (figuratively) to overburden with ceremony (or spiritual anxiety): lade, by heavy laden.
