obsum: Difference between revisions
Μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down
(3_9) |
(3) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=ob-[[sum]], fuī, [[esse]], [[entgegen]]-, [[hinderlich]] [[sein]], [[schaden]] (Ggstz. [[prosum]]), α) m. Dat.: Ty. Nunc falsa prosunt. He. At [[tibi]] oberunt, Plaut.: [[non]] [[modo]] [[igitur]] [[nihil]] prodest, [[sed]] obest [[etiam]] Clodii [[mors]] Miloni, Cic.: subicimus id, [[quod]] [[aut]] [[nobis]] adiumento futurum est, [[aut]] offuturum illis e [[contrario]], Cornif. rhet.: [[sapientia]] [[sine]] [[eloquentia]] [[parum]] prodest civitatibus, [[eloquentia]] [[vero]] [[sine]] [[sapientia]] [[nimium]] obest [[plerumque]], prodest [[numquam]], Cic.: [[nec]] [[hodie]], ut prosit [[mihi]] [[gratia]] Romanorum, [[postulo]]; ne obsit, [[tantum]] [[precor]], Liv.: obsunt auctoribus artes, Ov. – β) [[non]] od. [[nihil]] obest m. folg. Infin.: [[nec]], [[dum]] [[degrandinat]], obsit agresti [[fano]] supposuisse [[pecus]], Ov. [[fast]]. 4, 755 sq.: [[nihil]] obest dicere, Cic. ep. 9, 13, 4. – γ) absol.: et [[omnino]] [[non]] [[modo]] id, [[quod]] obest, [[sed]] [[etiam]] id, [[quod]] [[neque]] obest [[neque]] adiuvat, [[satius]] est praeterire, Cornif. rhet.: [[quod]] obesse [[plurimum]] et [[prodesse]] poterat (v. [[Alcibiades]]), Nep.: an in eo [[auctoritas]] [[nihil]] obest? Cic. – / Archaist. [[Fut]]. [[obescet]], Paul. ex [[Fest]]. 188, 9. – Konj. obsiet, Ter. Hecyr. 735. | |georg=ob-[[sum]], fuī, [[esse]], [[entgegen]]-, [[hinderlich]] [[sein]], [[schaden]] (Ggstz. [[prosum]]), α) m. Dat.: Ty. Nunc falsa prosunt. He. At [[tibi]] oberunt, Plaut.: [[non]] [[modo]] [[igitur]] [[nihil]] prodest, [[sed]] obest [[etiam]] Clodii [[mors]] Miloni, Cic.: subicimus id, [[quod]] [[aut]] [[nobis]] adiumento futurum est, [[aut]] offuturum illis e [[contrario]], Cornif. rhet.: [[sapientia]] [[sine]] [[eloquentia]] [[parum]] prodest civitatibus, [[eloquentia]] [[vero]] [[sine]] [[sapientia]] [[nimium]] obest [[plerumque]], prodest [[numquam]], Cic.: [[nec]] [[hodie]], ut prosit [[mihi]] [[gratia]] Romanorum, [[postulo]]; ne obsit, [[tantum]] [[precor]], Liv.: obsunt auctoribus artes, Ov. – β) [[non]] od. [[nihil]] obest m. folg. Infin.: [[nec]], [[dum]] [[degrandinat]], obsit agresti [[fano]] supposuisse [[pecus]], Ov. [[fast]]. 4, 755 sq.: [[nihil]] obest dicere, Cic. ep. 9, 13, 4. – γ) absol.: et [[omnino]] [[non]] [[modo]] id, [[quod]] obest, [[sed]] [[etiam]] id, [[quod]] [[neque]] obest [[neque]] adiuvat, [[satius]] est praeterire, Cornif. rhet.: [[quod]] obesse [[plurimum]] et [[prodesse]] poterat (v. [[Alcibiades]]), Nep.: an in eo [[auctoritas]] [[nihil]] obest? Cic. – / Archaist. [[Fut]]. [[obescet]], Paul. ex [[Fest]]. 188, 9. – Konj. obsiet, Ter. Hecyr. 735. | ||
}} | |||
{{LaEn | |||
|lnetxt=obsum obesse, obfui, obfuturus V :: hurt; be a nuisance to, tell against<br />obsum obsum obesse, offui, offuturus V :: hurt; be a nuisance to, tell against | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:30, 27 February 2019
Latin > English (Lewis & Short)
ob-sum: obfui or offui, obesse (old form of
I fut. obescet, oberit vel aderit, Paul. ex Fest. p. 188 Müll.), v. n., to be against, be prejudicial to; to hinder, hurt, injure; opp. to prodesse (cf.: officio, noceo, injuriam facio; class.): Ty. Nunc falsa prosunt. Heg. At tibi oberunt, Plaut. Capt. 3, 5, 48; Ter. Hec. 3, 5, 13; cf.: men obesse, illos prodesse, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 66 (Trag. v. 84 Vahl.); and: qui (pudor) non modo non obesset ejus orationi, sed etiam probitatis commendatione prodesset, Cic. de Or. 1, 26, 122: subicimus id. quod nobis adjumento futurum sit, aut offuturum illis e contrario. Auct. Her. 4, 23, 33: obsunt auctoribus artes, Ov. M. 7, 562: ne prodigus obsit, Verg. G. 4, 89.—With a subject-clause: nec, dum degrandinat, obsit Agresti fano supposuisse pecus, Ov. F. 4, 755: nihil obest dicere, Cic. Fam. 9, 13, 4.
Latin > French (Gaffiot 2016)
obsum,¹⁰ ŏbes, obfŭī ou offŭī, obesse, intr., faire obstacle, être nuisible, porter préjudice [avec dat.] : Cic. de Or. 1, 122 ; 2, 295 ; Mur. 21 ; nihil obest dicere Cic. Fam. 7, 13, 4, cela ne nuit pas du tout de dire. fut. arch. obescet P. Fest. 188, 9.
Latin > German (Georges)
ob-sum, fuī, esse, entgegen-, hinderlich sein, schaden (Ggstz. prosum), α) m. Dat.: Ty. Nunc falsa prosunt. He. At tibi oberunt, Plaut.: non modo igitur nihil prodest, sed obest etiam Clodii mors Miloni, Cic.: subicimus id, quod aut nobis adiumento futurum est, aut offuturum illis e contrario, Cornif. rhet.: sapientia sine eloquentia parum prodest civitatibus, eloquentia vero sine sapientia nimium obest plerumque, prodest numquam, Cic.: nec hodie, ut prosit mihi gratia Romanorum, postulo; ne obsit, tantum precor, Liv.: obsunt auctoribus artes, Ov. – β) non od. nihil obest m. folg. Infin.: nec, dum degrandinat, obsit agresti fano supposuisse pecus, Ov. fast. 4, 755 sq.: nihil obest dicere, Cic. ep. 9, 13, 4. – γ) absol.: et omnino non modo id, quod obest, sed etiam id, quod neque obest neque adiuvat, satius est praeterire, Cornif. rhet.: quod obesse plurimum et prodesse poterat (v. Alcibiades), Nep.: an in eo auctoritas nihil obest? Cic. – / Archaist. Fut. obescet, Paul. ex Fest. 188, 9. – Konj. obsiet, Ter. Hecyr. 735.
Latin > English
obsum obesse, obfui, obfuturus V :: hurt; be a nuisance to, tell against
obsum obsum obesse, offui, offuturus V :: hurt; be a nuisance to, tell against
