ψεύδομαι: Difference between revisions

From LSJ

Ἆρ' ἐστὶ συγγενές τι λύπη καὶ βίος → Res sunt cognatae vita et anxietudines → Es sind ja Leid und Leben irgendwie verwandt

Menander, Monostichoi, 640
(SL_2)
(strοng)
Line 21: Line 21:
{{Slater
{{Slater
|sltr=[[ψεύδομαι]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[lie]] ἐν ἡρωίαις ἀρεταῖσιν οὐ ψεύσομ' ἀμφὶ Κορίνθῳ Σίσυφον μὲν πυκνότατον παλάμαις ὡς θεόν (O. 13.52)
|sltr=[[ψεύδομαι]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[lie]] ἐν ἡρωίαις ἀρεταῖσιν οὐ ψεύσομ' ἀμφὶ Κορίνθῳ Σίσυφον μὲν πυκνότατον παλάμαις ὡς θεόν (O. 13.52)
}}
{{StrongGR
|strgr=[[middle]] [[voice]] of an [[apparently]] [[primary]] [[verb]]; to [[utter]] an [[untruth]] or [[attempt]] to [[deceive]] by [[falsehood]]: [[falsely]], [[lie]].
}}
}}

Revision as of 17:48, 25 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ψεύδομαι Medium diacritics: ψεύδομαι Low diacritics: ψεύδομαι Capitals: ΨΕΥΔΟΜΑΙ
Transliteration A: pseúdomai Transliteration B: pseudomai Transliteration C: pseydomai Beta Code: yeu/domai

English (LSJ)

   A v. ψεύδω B.

Greek (Liddell-Scott)

ψεύδομαι: ἴδε ἐν λ. ψεύδω.

French (Bailly abrégé)

Moy. de ψεύδω;
f. ψεύσομαι, ao. ἐψευσάμην, pf. ἔψευσμαι;
tromper dans son intérêt ou en ce qui vous regarde ; d’où
1 mentir : πρός τινα, dire un mensonge à qqn ; avec un acc. de ch. : ainsi construit ψεύδεσθαι peut se traduire -- soit par « mentir à, manquer à, trahir » : ὅρκια IL mentir à ses serments, violer ses serments ; ξυμμαχίαν THC trahir une alliance ; ἀπειλάς HDT faire mentir des menaces, ne les pas mettre à exécution ; χρήματα XÉN ne pas tenir sa promesse au sujet d’argent à fournir ; Pass. ψευσθεῖσα ὑπόσχεσις THC promesse à laquelle on a manqué ; abs. ψεύδεσθαι EUR manquer à sa parole ; -- soit par « supposer faussement, inventer, imaginer » ; Pass. ἐψευσμέναι ἀγγελίαι THC nouvelles mensongères ; avec un inf. : ἐψεύσατο Νεοπτόλεμος εἶναι PLUT il prétendit faussement être Néoptolème;
2 tromper : τινά, qqn ; τινά τι, qqn en qch.
Étymologie: v. ψεύδω.

English (Autenrieth)

imp. ψεύδεο, fut. ψεύσομαι, aor. part. ψευσάμενος: speak falsely, lie, deceive; ψεύσομαι ἦ ἔτυμον ἐρέω, ‘shall (do) I deceive myself, or?’ Il. 10.534.

English (Slater)

ψεύδομαι
   1 lie ἐν ἡρωίαις ἀρεταῖσιν οὐ ψεύσομ' ἀμφὶ Κορίνθῳ Σίσυφον μὲν πυκνότατον παλάμαις ὡς θεόν (O. 13.52)

English (Strong)

middle voice of an apparently primary verb; to utter an untruth or attempt to deceive by falsehood: falsely, lie.