αἴθριος: Difference between revisions
Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
(big3_2) |
(2) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Grafía:</b> neutr. plu. graf. ἔθρια Hsch.<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que procede del éter o habita en él]]de los vientos <i>h.Ap</i>.433, Call.<i>Fr</i>.228.51, de Zeus, Heraclit.B 120, Arist.<i>Mu</i>.401<sup>a</sup>17, Theoc.4.43, <i>IByzantion</i> 19.3 (I a.C.), <i>IPr</i>.185 (I a.C.).<br /><b class="num">2</b> [[claro]], [[despejado]] ἠήρ Hdt.2.25, ἡμέρα Plb.4.78.6, αἴγλη Nonn.<i>D</i>.22.215, [[αὐλή]] (celestial), Nonn.<i>D</i>.33.286.<br /><b class="num">3</b> [[producido con el relente]] αἰ. πάγος S.<i>Fr</i>.149.3<br /><b class="num">•</b>[[expuesto al aire libre]] στέφη Cratin.24, ξυνελέγησαν αἴθριοι se reunieron al aire libre</i> Procop.<i>Vand</i>.1.4.4.<br /><b class="num">4</b> [[causante del buen tiempo]], [[que despeja la atmósfera]] ἄνεμοι Arist.<i>Mete</i>.364<sup>b</sup>29.<br /><b class="num">II</b> subst.<br /><b class="num">1</b> τὸ αἰ. [[patio]] αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ μὲν εὖρος πεντήκοντα πηχῶν I.<i>AI</i> 3.108, cf. Luc.<i>Am</i>.12, ἐν τῷ αἰθρίῳ τῆς αὐλῆς Luc.<i>Anach</i>.2<br /><b class="num">•</b>en pap. [[patio interior a cielo abierto]], [[patio de luces]] τὸ αἴ. τοῦ κοιτῶνος <i>PCair.Zen</i>.764.39 (III a.C.), μέρος οἰκίας ... ἐν ᾗ κατὰ μέσον αἴ. καὶ τῆς προσού[σης] αὐλῆς <i>POxy</i>.247.24 (I d.C.), οἰκία καὶ αἴ. καὶ χρηστήρια <i>PSI</i> 1117.24 (II d.C.), cf. <i>POxy</i>.268.22 (I d.C.), <i>SB</i> 13294.9, <i>PMerton</i> 122.5 (ambos II d.C.), <i>POxy</i>.1957.12 (V d.C.).<br /><b class="num">2</b> ἔθρια· εὐδία Hsch.l.c.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. αἴθρα, [[αἰθήρ]]. | |dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Grafía:</b> neutr. plu. graf. ἔθρια Hsch.<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que procede del éter o habita en él]]de los vientos <i>h.Ap</i>.433, Call.<i>Fr</i>.228.51, de Zeus, Heraclit.B 120, Arist.<i>Mu</i>.401<sup>a</sup>17, Theoc.4.43, <i>IByzantion</i> 19.3 (I a.C.), <i>IPr</i>.185 (I a.C.).<br /><b class="num">2</b> [[claro]], [[despejado]] ἠήρ Hdt.2.25, ἡμέρα Plb.4.78.6, αἴγλη Nonn.<i>D</i>.22.215, [[αὐλή]] (celestial), Nonn.<i>D</i>.33.286.<br /><b class="num">3</b> [[producido con el relente]] αἰ. πάγος S.<i>Fr</i>.149.3<br /><b class="num">•</b>[[expuesto al aire libre]] στέφη Cratin.24, ξυνελέγησαν αἴθριοι se reunieron al aire libre</i> Procop.<i>Vand</i>.1.4.4.<br /><b class="num">4</b> [[causante del buen tiempo]], [[que despeja la atmósfera]] ἄνεμοι Arist.<i>Mete</i>.364<sup>b</sup>29.<br /><b class="num">II</b> subst.<br /><b class="num">1</b> τὸ αἰ. [[patio]] αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ μὲν εὖρος πεντήκοντα πηχῶν I.<i>AI</i> 3.108, cf. Luc.<i>Am</i>.12, ἐν τῷ αἰθρίῳ τῆς αὐλῆς Luc.<i>Anach</i>.2<br /><b class="num">•</b>en pap. [[patio interior a cielo abierto]], [[patio de luces]] τὸ αἴ. τοῦ κοιτῶνος <i>PCair.Zen</i>.764.39 (III a.C.), μέρος οἰκίας ... ἐν ᾗ κατὰ μέσον αἴ. καὶ τῆς προσού[σης] αὐλῆς <i>POxy</i>.247.24 (I d.C.), οἰκία καὶ αἴ. καὶ χρηστήρια <i>PSI</i> 1117.24 (II d.C.), cf. <i>POxy</i>.268.22 (I d.C.), <i>SB</i> 13294.9, <i>PMerton</i> 122.5 (ambos II d.C.), <i>POxy</i>.1957.12 (V d.C.).<br /><b class="num">2</b> ἔθρια· εὐδία Hsch.l.c.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. αἴθρα, [[αἰθήρ]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''αἴθριος:''' -ον ([[αἴθρη]]), [[καθαρός]], [[λαμπρός]], [[ανέφελος]], [[ξάστερος]], λέγεται για τον καιρό, σε Ομηρ. Ύμν., Ηρόδ.· επίθ. του [[Διός]], σε Θεόκρ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:24, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A clear, bright, of weather, αἰθρίου ἐόντος τοῦ ἠέρος Hdt. 2.25; αἴ. πάγος clear frost, S.Fr.149; f.l. in Ant.357. 2 epith. of Ζεύς, Heraclit. 120, Theoc.4.43, cf. Arist.Mu.401a17, Thphr.CP5.12.2; of winds which cause a clear sky, h. Ap.433, Arist.Mete.364b29; esp. of the North wind, ib. 358b1. II kept in the open air, στέφη Cratin.22. III αἴθριον, τό, adaptation of Lat. atrium to a Greek sense, J.AJ3.6.2, Luc.Anach.2, POxy.268.22 (i A. D.), etc.
Greek (Liddell-Scott)
αἴθριος: -ον, καθαρός, λαμπρός, ἀνέφελος ἐπὶ ἀτμοσφαιρ. καταστάσεως, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 433· αἰθρίου ἐόντος τοῦ ἠέρος, Ἡρόδ. 2. 25. 2) ὡσαύτως ὡς ἐπίθ. τοῦ Διός, Θεόκρ. 4. 43, Ἀριστ. Κόσμ. 7, 2, Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 5. 12, 2: ἐπὶ ἀνέμων καθιστώντων ἀνέφελον τὸ στερέωμα, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 6, 18· ἰδίως ἐπὶ τῶν βοβείων ἀνέμων, αὐτόθι 2. 6, 22. ΙΙ. ὁ ἐν ὑπαίθρῳ τηρούμενος, Κρατῖνος ἐν «Δηλιάσιν», 5. 2) ψυχρός, κρυερός· πάγου φανέντος αἰθρίου, Σοφ. Ἀποσπ. 162· περὶ τοῦ ἐν Σοφ. Ἀντ. 357, ἴδε ἐν λέξει ὑπαίθριος. ΙΙΙ. αἴθριον, τό, ὡς ἡρμηνεύθη εἰς τὴν Ἑλλ. τὸ Λατ. atrium, πρόδομος, Ἰωσήπ. Ἀρχ. Ἰουδ. 3. 6, 2, Λουκ. Ἀναρχ. 2.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 pur, serein;
2 qui se trouve à l’air libre : τὸ αἴθριον traduct. par allitér. du lat. atrium.
Étymologie: αἴθρα.
Spanish (DGE)
-ον
• Grafía: neutr. plu. graf. ἔθρια Hsch.
I 1que procede del éter o habita en élde los vientos h.Ap.433, Call.Fr.228.51, de Zeus, Heraclit.B 120, Arist.Mu.401a17, Theoc.4.43, IByzantion 19.3 (I a.C.), IPr.185 (I a.C.).
2 claro, despejado ἠήρ Hdt.2.25, ἡμέρα Plb.4.78.6, αἴγλη Nonn.D.22.215, αὐλή (celestial), Nonn.D.33.286.
3 producido con el relente αἰ. πάγος S.Fr.149.3
•expuesto al aire libre στέφη Cratin.24, ξυνελέγησαν αἴθριοι se reunieron al aire libre Procop.Vand.1.4.4.
4 causante del buen tiempo, que despeja la atmósfera ἄνεμοι Arist.Mete.364b29.
II subst.
1 τὸ αἰ. patio αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ μὲν εὖρος πεντήκοντα πηχῶν I.AI 3.108, cf. Luc.Am.12, ἐν τῷ αἰθρίῳ τῆς αὐλῆς Luc.Anach.2
•en pap. patio interior a cielo abierto, patio de luces τὸ αἴ. τοῦ κοιτῶνος PCair.Zen.764.39 (III a.C.), μέρος οἰκίας ... ἐν ᾗ κατὰ μέσον αἴ. καὶ τῆς προσού[σης] αὐλῆς POxy.247.24 (I d.C.), οἰκία καὶ αἴ. καὶ χρηστήρια PSI 1117.24 (II d.C.), cf. POxy.268.22 (I d.C.), SB 13294.9, PMerton 122.5 (ambos II d.C.), POxy.1957.12 (V d.C.).
2 ἔθρια· εὐδία Hsch.l.c.
• Etimología: Cf. αἴθρα, αἰθήρ.
Greek Monotonic
αἴθριος: -ον (αἴθρη), καθαρός, λαμπρός, ανέφελος, ξάστερος, λέγεται για τον καιρό, σε Ομηρ. Ύμν., Ηρόδ.· επίθ. του Διός, σε Θεόκρ.
