περίλυπος: Difference between revisions
Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
(T22) |
(32) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=περίλυπον ([[περί]] and [[λύπη]], and so [[properly]], 'encompassed [[with]] [[grief]]' (cf. [[περί]], III:3)), [[very]] [[sad]], [[exceedingly]] [[sorrowful]]: T WH [[omit]]; Tr brackets the [[clause]]). (Isocrates, [[Aristotle]], others.) | |txtha=περίλυπον ([[περί]] and [[λύπη]], and so [[properly]], 'encompassed [[with]] [[grief]]' (cf. [[περί]], III:3)), [[very]] [[sad]], [[exceedingly]] [[sorrowful]]: T WH [[omit]]; Tr brackets the [[clause]]). (Isocrates, [[Aristotle]], others.) | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[περίλυπος]], -ον, ΝΜΑ<br />[[βαθιά]] [[λυπημένος]] («περίλυπός ἐστιν ἡ [[ψυχή]] μου ἕως θανάτου», ΚΔ).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>περι</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>λυπος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[λύπη]]), <b>πρβλ.</b> [[κατά]]-<i>λυπος</i>)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:16, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A very sad, deeply grieved, Hp.Acut.42 ; opp. περιχαρής, Isoc.1.42, Arist.EN 1124a16; στυγνὸς καὶ π. Demad.17, cf. LXX Ge.4.6, al.
German (Pape)
[Seite 582] sehr traurig; Isocr. 1, 42; Plut. Thes. 26 u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
περίλῡπος: -ον, ὡς καὶ νῦν, ὁ σφόδρα λελυπημένος, ὁ λίαν τεθλιμμένος, Ἱππ. 390. 53, Ἰσοκρ. 11Β, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 3, 18.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
très triste, affligé.
Étymologie: περί, λύπη.
English (Strong)
from περί and λύπη; grieved all around, i.e. intensely sad: exceeding (very) sorry(-owful).
English (Thayer)
περίλυπον (περί and λύπη, and so properly, 'encompassed with grief' (cf. περί, III:3)), very sad, exceedingly sorrowful: T WH omit; Tr brackets the clause). (Isocrates, Aristotle, others.)
Greek Monolingual
-η, -ο / περίλυπος, -ον, ΝΜΑ
βαθιά λυπημένος («περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου», ΚΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + -λυπος (< λύπη), πρβλ. κατά-λυπος)].
