δρέπανον

English (LSJ)

τό, also δράπανον (q. v.), (δρέπω)

   A = δρεπάνη, δ. εὐκαμπές Od.18.368; χαλκέοις ἤμα δ. S.Fr.534; the usual form in Prose and Com., Hdt.1.125, etc.; δ. θεριστικόν PMagd.8.6 (iii B. C.).    2 pruning-knife, Pl.R.333d.    3 scythe, X. Cyr.6.1.30.    4 curved sword, scimitar, Hdt.5.112, 7.93, Ar.Ra.576.

German (Pape)

[Seite 666] τό (δρέπω), in Prosa die gew. Form für δρεπάνη, obwohl Moeris letzteres für attisch erkl.; Homer einmal, Odyss. 18, 368 δρέπανον εὐκαμπές, zum Grasmähen; vgl. δρεπάνη ; – Hes. Th. 162; Her. 1, 125 u. Folgde. – Uebh. = krummes Schwert, = ἅρπη, Her. 5, 112 u. sonst; die krumme Spitze des δορυδρέπανον, Pol. 22, 10, 5.

Greek (Liddell-Scott)

δρέπᾰνον: τό, (δρέπω) = δρεπάνη, δρ. εὐκαμπές, Ὀδ. Σ. 368· χαλκέοις ἀμᾶν δρ. Σοφ. Ἀποσπ. 479· ὁ συνήθης τύπος παρὰ πεζοῖς, Ἡροδ. 1. 125 καὶ Ἀττ.· ἐργαλεῖον θεριστικὸν ἐπικαμπές, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 30. 2) εἶδος ξίφους ἐπικαμποῦς, δρεπανοειδοῦς, «σπαθί», ἅρπη, Λατ. ensis falcatus, Ἡρόδ. 5. 112, 7. 93.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 la faux;
2 sabre recourbé en forme de faux, cimeterre.
Étymologie: δρέπω.

Spanish (DGE)

(δρέπᾰνον) -ου, τό

• Alolema(s): δράπ- epigr. en SHell.974.4, PBrooklyn 75.3 (II d.C.), SB 9834b.37 (IV d.C.)

• Morfología: [gen. -οιο Nic.Th.752, Const.Or.S.C.20 (p.186); plu. dat. -οισι Nonn.D.27.129, AP 11.368.2 (Iul.Antec.)]
1 hoz δ. εὐκαμπές Od.18.368, χαλκέοις ἤμα δρεπάνοις S.Fr.534, ἀποστέλλει τὸ δ. ὅτι παρέστηκεν ὁ θερισμός envía la hoz porque la cosecha está dispuesta, Eu.Marc.4.29, δ. θεριστικόν PEnteux.29.6 (III a.C.), cf. Hdt.1.125, Ar.Pax 1200, 1203, LXX De.16.9, Mi.4.3, Ie.27.16, Plb.21.27.5, I.BI 3.225, Gal.Vict.Att.30.6, Q.S.4.426, δρεπάνοις χαίρουσα θερείοις como atributo de Deméter, Orph.H.40.11
•usada como arma, X.HG 3.3.7, adaptada a los cubos de las ruedas de los carros de combate, X.Cyr.6.1.30, App.Syr.33, Luc.Zeux.10, de la hoz con que se castra a Crono πολιοῦ ἀδάμαντος τεῦξε μέγα δ. Hes.Th.162, δ. Κρόνιον Call.Fr.43.69, cf. Antim.51.1, A.R.4.984, ref. la que sirvió para degollar a Gorgona AP 11.52
•como marca de caballos Bleistreifen 353 (Atenas IV a.C.)
•de la que fue vista por Zacarías como signo profético, LXX Za.5.1, τὸ Ζαχαρίου δ. Ast.Am.Hom.13.11.4, προφητικὸν δ. Bull.Epigr.1964.159 (Atenas, crist.)
•en imprecaciones funerar. judías τὸ ἀρᾶς δ. εἰσέλθοι[το] εἰς τὰς οἰκήσεις αὐτῶν καὶ μηδίναν (sic) ἐνκ[α] ταλειψέτω que la hoz de la maldición entre en su casa y no deje supervivientes, MAMA 6.316B.8, cf. CIIud.2.769 (ambas Acmonia, imper.).
2 podadera, cuchilla curva para vendimiar, cortar fruta, tallar madera o empleada como arma ὀβελοὺς ... ξεστοὺς δὲ δρεπάνῳ E.Cyc.394, cf. Pl.R.333d, 353a, Ar.Ra.576, δρεπάνου γὰρ ἀπευθέα τέρχν[ε] α sarmientos que desconocen la podadera Call.SHell.257.25, ἄτερ δρεπάνοιο λέγονται ὄσπρια recolectan legumbres sin podadera Nic.Th.752, δ. ἀμπελοργόν IG 1³.422.143 (V a.C.), cf. PGurob 8.13 (III a.C.), δ. ἀμπελοτόμον TAM 5.318.19 (Lidia II d.C.), cf. Aristid.Quint.84.23, Corn.ND 27, PMich.Diss.Michael 11.12 (II/III d.C.), AP 11.203.2.
3 espada curva, cimitarra usada por carios y licios, Hdt.5.112, 7.92, 93.
4 aguijada, focino para manejar elefantes ὁ ἐλεφαντιστής ἐπιπηδήσας κατευθύνει τῷ δρεπάνῳ Arist.HA 610^a28.

• Etimología: Der. de δρέπω q.u.

English (Strong)

from drepo (to pluck); a gathering hook (especially for harvesting): sickle.

English (Thayer)

δρεπανου, τό (equivalent to δρεπάνη, from δρέπω, to pluck, pluck off), a sickle, a pruning-hook, a hooked vine-knife, such as reapers and vine-dressers use: Homer and subsequent writings; the Sept..)

Greek Monotonic

δρέπᾰνον: τό (δρέπω), = δρεπάνη, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Αττ.
1. δρεπάνι, εργαλείο για τον θερισμό, σε Ξεν.
2. καμπυλοειδές ξίφος, σπαθί, γιαταγάνι, σε Ηρόδ.