ἐπάργυρος: Difference between revisions
From LSJ
Στερρῶς φέρειν χρὴ συμφορὰς τὸν εὐγενῆ → Tolerare casus nobilem animose decet → Ertragen muss der Edle Unglück unbeugsam
(Bailly1_2) |
(13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />orné <i>ou</i> plaqué d’argent.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ἄργυρος]]. | |btext=ος, ον :<br />orné <i>ou</i> plaqué d’argent.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ἄργυρος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (Α [[επάργυρος]], -ον)<br />ο επαργυρωμένος, αυτός που έχει καλυφθεί με [[λεπτό]] [[στρώμα]] αργύρου, ασημωμένος, ασημοκαπνισμένος («επάργυρα σκεύη»)<br /><b>αρχ.</b><br /><i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «[[μισθωτής]]». | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:11, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A overlaid with silver, κλῖναι Hdt.1.50,9.80, cf. IG12.276, BMus.Inscr.4.481*.472; πανοπλίαι Onos.1.20.
German (Pape)
[Seite 904] mit Silber belegt, κλίνη Her. 1, 50. 9, 80 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπάργῠρος: -ον, ἐπηργυρωμένος, Ἡρόδ. 1. 50., 9. 80.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
orné ou plaqué d’argent.
Étymologie: ἐπί, ἄργυρος.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α επάργυρος, -ον)
ο επαργυρωμένος, αυτός που έχει καλυφθεί με λεπτό στρώμα αργύρου, ασημωμένος, ασημοκαπνισμένος («επάργυρα σκεύη»)
αρχ.
(κατά τον Ησύχ.) «μισθωτής».
