ἐπίπαν: Difference between revisions
λύχνον μεθ᾿ ἡμέραν ἅψας περιῄει λέγων “ἄνθρωπον ζητῶ” → He lit a lamp in broad daylight and said, as he went about, “I am looking for a human”
(Bailly1_2) |
(13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>adv.</i><br /><b>1</b> en général : [[ὡς]] [[ἐπίπαν]], τὸ [[ἐπίπαν]], [[ὡς]] τὸ [[ἐπίπαν]] en général, d’ordinaire;<br /><b>2</b> tout à la fois, tous ensemble.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[πᾶν]]. | |btext=<i>adv.</i><br /><b>1</b> en général : [[ὡς]] [[ἐπίπαν]], τὸ [[ἐπίπαν]], [[ὡς]] τὸ [[ἐπίπαν]] en général, d’ordinaire;<br /><b>2</b> tout à la fois, tous ensemble.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[πᾶν]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπίπαν]] και ἐπὶ πᾱν (AM)<br /><b>επίρρ.</b> γενικά, εν όλω, ως επί το πλείστον («νηῡς [[ἐπίπαν]] μάλιστά κῃ κατανύει ἐν μακρημερίῃ ὀργυιὰς ἐπτακισμυρίας», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> εξ ολοκλήρου, [[κυρίως]] («Λυδῶν [[ὄχλος]], οἵ τ’ [[ἐπίπαν]] ἠπειρογενές κατέχουσιν [[ἔθνος]]», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[περίπου]], [[τουλάχιστον]]<br /><b>3.</b> ως ουδ. του επιθ. [[επίπας]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> <i>παν</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:11, 29 September 2017
English (LSJ)
or ἐπὶ πᾶν,
A v. ἐπί. II. Adj. ἐπίπαντες, v. ἐπίπας.
German (Pape)
[Seite 968] im Ganzen, Allgemeinen, überhaupt, Aesch. Pers. 42 Suppl. 802; Plat. Epin. 986 e; ὡς ἐπίπαν, gewöhnlich, Pol. u. A.; ὡς τὸ ἐπίπαν Her. 7, 50, 1; εἰς ἐπίπαν Xenophan. bei Ath. XII, 526 h.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίπαν: ἢ ἐπὶ πᾶν, Ἐπίρρ., ἐν συνόλῳ, καθόλου, ἐν γένει, περίπου, συνήθως, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, κατὰ μέσον ὅρον, Ἡρόδ. 4. 86, Θουκ. 5. 68· ἔωθε γὰρ τοῦτο ὡς ἐπίπαν ποιέειν πρὸς τὸν ζέφυρον Ἡρόδ. 2. 68· τὸ ἐπ. 6. 46· ὡς τὸ ἐπ. 7. 50, 1· εἰς ἐπ. Ξενοφάν. 3. 4. 2) ἐξ ὁλοκλήρου, ἁβροδιαίτων δ᾿ ἕπεται Λυδῶν ὄχλος, οἵτ᾿ ἐπίπαν ἠπειρογενὲς κατέχουσιν ἔθνος, «οἱ δι᾿ ὅλου τὴν ἤπειρον οἰκοῦντες» (Σχόλ.). Αἰσχύλ. Πέρσ. 42, Ἱκέτ. 822. 3) περίπου, τοὐλάχιστον, τετραδάκτυλον τὸ ἐπ. Ἱππ. π. Ἄρθρ. 783. ΙΙ. ἐπίθ. ἐπίπαντες, πληθ., ἀπαντᾷ ἐν Ἐπιγρ. Κρήτης ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2555. ᾱ Ἀττ., Αἰσχύλ. Πέρσ. ἔνθ᾿ ἀνωτ., Meineke εἰς Μένανδ. σ. 51.
French (Bailly abrégé)
adv.
1 en général : ὡς ἐπίπαν, τὸ ἐπίπαν, ὡς τὸ ἐπίπαν en général, d’ordinaire;
2 tout à la fois, tous ensemble.
Étymologie: ἐπί, πᾶν.
Greek Monolingual
ἐπίπαν και ἐπὶ πᾱν (AM)
επίρρ. γενικά, εν όλω, ως επί το πλείστον («νηῡς ἐπίπαν μάλιστά κῃ κατανύει ἐν μακρημερίῃ ὀργυιὰς ἐπτακισμυρίας», Ηρόδ.)
αρχ.
1. εξ ολοκλήρου, κυρίως («Λυδῶν ὄχλος, οἵ τ’ ἐπίπαν ἠπειρογενές κατέχουσιν ἔθνος», Αισχύλ.)
2. περίπου, τουλάχιστον
3. ως ουδ. του επιθ. επίπας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + παν].
