θηραγρέτης: Difference between revisions
From LSJ
αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν τὴν ψυχὴν θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου → beholding with very soul the very soul of each immediately upon his death
(Bailly1_3) |
(17) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />chasseur.<br />'''Étymologie:''' [[θήρ]], [[ἀγρέω]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />chasseur.<br />'''Étymologie:''' [[θήρ]], [[ἀγρέω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[θηραγρέτης]], ὁ (Α)<br />[[κυνηγός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θηρ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[αγρέτης]] (<span style="color: red;"><</span> [[αγρώ]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ιππ</i>-[[αγρέτης]], <i>πυρ</i>-[[αγρέτης]]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:17, 29 September 2017
English (LSJ)
ου, ὁ,
A hunter, E.Ba.1020 (lyr., s.v.l.), AP6.184 (Zos.).
German (Pape)
[Seite 1208] ὁ, Wildfänger, Jäger; Eur. Bacch. 108; Zosim. 2 (VI, 184).
Greek (Liddell-Scott)
θηραγρέτης: -ου, ὁ κυνηγός, Εὐρ. Βάκχ. 1020, Ἀνθ. Π. 6. 184· ὡσαύτως, θηραγρευτής, Θεόδ. Πρόδρ. σ. 213.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
chasseur.
Étymologie: θήρ, ἀγρέω.
Greek Monolingual
θηραγρέτης, ὁ (Α)
κυνηγός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θηρ(ο)- + -αγρέτης (< αγρώ), πρβλ. ιππ-αγρέτης, πυρ-αγρέτης].
