περίπλοκος: Difference between revisions
ὁ ναύτης ὁ ἐν τῇ νηῒ μένων βούλεται τοὺς τέτταρας φίλους ἰδεῖν → the sailor staying on the ship wants to see his four friends
(Bailly1_4) |
(32) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />replié tout autour, entortillé, entrelacé.<br />'''Étymologie:''' [[περιπλέκω]]. | |btext=ος, ον :<br />replié tout autour, entortillé, entrelacé.<br />'''Étymologie:''' [[περιπλέκω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[περίπλοκος]], -ον, ΝΜΑ [[περιπλέκω]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που αποτελείται από [[πολλά]] επιμέρους στοιχεία τα οποία συνδέονται [[μεταξύ]] τους με πολλαπλό τρόπο, που έχει σύνθετη [[δομή]], [[πολύπλοκος]]<br /><b>2.</b> (για ύφος) [[στρυφνός]], [[ασαφής]]<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> α) [[γεμάτος]] εμπόδια ή δυσχέρειες («περίπλοκη [[κατάσταση]]»)<br />β) αυτός που έχει περιέλθει σε αδιέξοδο, [[περιπεπλεγμένος]]<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για [[φίδι]]) τυλιγμένος σε σπείρες, κουλουριασμένος<br /><b>2.</b> τυλιγμένος [[γύρω]] από [[κάτι]], περιελιγμένος, περιτυλιγμένος («[[ὅρμος]] [[περίπλοκος]] αὐχένι», <b>Νόνν.</b>)<br /><b>3.</b> πολύ πλεγμένος («νυμφίον... περίπλοκον ἡδέϊ δεσμῷ»,<b>Ανθ. Παλ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>περίπλοκα</i> Ν<br />με περίπλοκο τρόπο. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:16, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A entwined, δεσμῷ AP9.362; σειρῇσι Tryph.300; coiled, of a snake, Nonn.D.22.34 : c. dat., twined about, ὅρμος π. αὐχένι ib.6.195.
German (Pape)
[Seite 588] umwickelt, umfaßt, verwickelt, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
περίπλοκος: -ον, λίαν πεπλεγμένος, δεσμῷ Ἀνθ. Π. 9. 362, πρβλ. Τρυφιόδ. (γρ. Τριφ-) 300.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
replié tout autour, entortillé, entrelacé.
Étymologie: περιπλέκω.
Greek Monolingual
-η, -ο / περίπλοκος, -ον, ΝΜΑ περιπλέκω
νεοελλ.
1. αυτός που αποτελείται από πολλά επιμέρους στοιχεία τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με πολλαπλό τρόπο, που έχει σύνθετη δομή, πολύπλοκος
2. (για ύφος) στρυφνός, ασαφής
3. μτφ. α) γεμάτος εμπόδια ή δυσχέρειες («περίπλοκη κατάσταση»)
β) αυτός που έχει περιέλθει σε αδιέξοδο, περιπεπλεγμένος
μσν.-αρχ.
1. (για φίδι) τυλιγμένος σε σπείρες, κουλουριασμένος
2. τυλιγμένος γύρω από κάτι, περιελιγμένος, περιτυλιγμένος («ὅρμος περίπλοκος αὐχένι», Νόνν.)
3. πολύ πλεγμένος («νυμφίον... περίπλοκον ἡδέϊ δεσμῷ»,Ανθ. Παλ.).
επίρρ...
περίπλοκα Ν
με περίπλοκο τρόπο.
