πολεμόκραντος: Difference between revisions
From LSJ
μάλα δ' ὦκα θύρηθ' ἔα ἀμφὶς ἐκείνων → very soon I was out, away from them | very soon was out of the water, and away from them
(Bailly1_4) |
(33) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui termine la guerre.<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]], [[κραίνω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui termine la guerre.<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]], [[κραίνω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που τερματίζει τον πόλεμο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πόλεμος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>κραντος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κραίνω]] «[[κρίνω]], [[τερματίζω]]»), <b>πρβλ.</b> <i>δημό</i>-<i>κραντος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:19, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (κραίνω)
A finishing war, τέλος A.Th.162 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 654] den Krieg entscheidend, vollendend, τέλος, Aesch. Spt. 146.
Greek (Liddell-Scott)
πολεμόκραντος: ον ὁ τελειώνων, ἀποφασίζων τὸν πόλεμον, Ἀσχύλου Θήβ. 161· πρβλ. μοιρόκραντος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui termine la guerre.
Étymologie: πόλεμος, κραίνω.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που τερματίζει τον πόλεμο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πόλεμος + -κραντος (< κραίνω «κρίνω, τερματίζω»), πρβλ. δημό-κραντος].
