στέφος: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(eksahir) |
(38) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{eles | {{eles | ||
|esgtx=[[cinta]] | |esgtx=[[cinta]] | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=το, ΝΜΑ<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>μτφ.</b> [[δόξα]], [[φήμη]] («προσμένουσιν / οι ουρανοί το [[στέφος]] του / και τ' όνομά του [του ήρωος]», Κάλβ.)<br /><b>μσν.</b><br /><b>εκκλ.</b> το [[στεφάνι]] του μαρτυρίου<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[στέφανος]], [[στέμμα]] («ἐπὶ κάρεα στέφεα βαλομέναν», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>2.</b> [[σπονδή]]<br /><b>3.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> <b>στον πληθ.</b> <i>στέφεα</i><br />«στεφῶνες<br />ἐν Ὀποῡντι [[τόπος]] στεφάνων καλεῑται»<br /><b>4.</b> <b>φρ.</b> «τὸ [[στέφος]] τών φιλοσόφων» — [[χαρακτηρισμός]] του Ζωσίμου ως του πρώτου [[μεταξύ]] τών φιλοσόφων.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[στέφω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ος</i> τών σιγμόληκτων ουδ.]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:32, 29 September 2017
English (LSJ)
εος, τό, (στέφω) poet. for στέφανος,
A crown, wreath, garland, Emp.112.6, Simon.158, E.IA1512 (lyr.), etc.: pl. στέφη,= στέμματα, A.Ag.1265, Th.101 (lyr.), S.OT913: also in late Prose, Gal.18(1).786, Vett.Val.248.28; τὸ σ. τῶν φιλοσόφων, sc. Zosimus, Olymp. Alch. p.83 B. 2 of libations, A.Ch.95; cf. στέφω 11.3.
German (Pape)
[Seite 940] τό, poet. statt στέφανος, Kranz; μαντεῖα περὶ δέρῃ στέφη, Aesch. Ag. 1238; ξὺν τῷδε θαλλῷ καὶ στέφει, Ch. 1301, vgl. Spt. 97 u. oben στέμμα; Soph. τάδ' ἐν χεροῖν στέφη λαβοῦσα, O. R. 913; καλλίνικα στέφη, Eur. Phoen. 865; ἐπὶ κάρα στέφη βαλλομέναν, I. T. 1512, u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
στέφος: -εος, τό (στέφω) ποιητ. ἀντὶ στέφανος, «στεφάνι», Ἐμπεδ. 402, Εὐρ. Ι.Α. 1512, κτλ.· - πληθ. στέφη, = στέμματα, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1265, Θήβ. 101, Σοφ. Ο. Τ. 913. 2) ἐπὶ σπονδῶν, Αἰσχύλ. Χο. 95· πρβλ. στέφω ΙΙ. 3. -Καθ’ Ἡσύχ.: «στεφέα· στεφῶνες, ἐν Ὀποῦντι τόπος στεφάνων (Στεφανών;) καλεῖται» Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ion. -εος, att. -ους (τό) :
1 couronne;
2 guirlande, bandelette sacrée;
3 ce qu’on répand autour d’une tombe, particul. libation.
Étymologie: στέφω.
Spanish
Greek Monolingual
το, ΝΜΑ
νεοελλ.
μτφ. δόξα, φήμη («προσμένουσιν / οι ουρανοί το στέφος του / και τ' όνομά του [του ήρωος]», Κάλβ.)
μσν.
εκκλ. το στεφάνι του μαρτυρίου
αρχ.
1. στέφανος, στέμμα («ἐπὶ κάρεα στέφεα βαλομέναν», Ευρ.)
2. σπονδή
3. (κατά τον Ησύχ.) στον πληθ. στέφεα
«στεφῶνες
ἐν Ὀποῡντι τόπος στεφάνων καλεῑται»
4. φρ. «τὸ στέφος τών φιλοσόφων» — χαρακτηρισμός του Ζωσίμου ως του πρώτου μεταξύ τών φιλοσόφων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < στέφω + κατάλ. -ος τών σιγμόληκτων ουδ.].
