ἐμβασιλεύω: Difference between revisions
τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών· μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν· ἀλλ' οὑντυγχάνων τὰ πράγματ' ὀρθῶς ἂν τιθῇ, πράξει καλῶς → It does no good to rage at circumstance; events will take their course with no regard for us. But he who makes the best of those events he lights upon will not fare ill.
(11) |
(4) |
||
Line 30: | Line 30: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐμβασιλεύω]] (AM)<br />[[βασιλεύω]] («ὅθ' Ἄδρηστος πρῶτ' ἐμβασίλευε»). | |mltxt=[[ἐμβασιλεύω]] (AM)<br />[[βασιλεύω]] («ὅθ' Ἄδρηστος πρῶτ' ἐμβασίλευε»). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐμβᾰσῐλεύω:''' μέλ. <i>-σω</i> (<i>ἐν</i>), [[βασιλεύω]] σε έναν [[τόπο]] ή είμαι [[βασιλιάς]] [[μεταξύ]] άλλων βασιλέων, με δοτ., σε Όμηρ. | |||
}} | }} |
Revision as of 22:40, 30 December 2018
English (LSJ)
A to be king in or among, c. dat., πόλεσι Od.15.413; Μολοσσίᾳ Pi.N.7.38; ἀνδράσιν A.R.1.173; οὐρανῷ Hes.Th.71, etc.; τοῖς ἀνθρώποις Iamb.Protr.20; ὅθ' ἄρ' Ἄδρηστος πρῶτ' ἐμβασίλευεν Il. 2.572: c. gen., πάντων Theoc.17.85.
German (Pape)
[Seite 805] darin, darüber König sein, herrschen; πόλεσι Od. 15, 412; ὅθι Il. 2, 572; Μολοσσίᾳ Pind. N. 7, 38; οὐρανῷ Hes. Th. 71; sp. D.; ἀνδράσιν Ap. Rh. 1, 173; πάντων Theocr. 17, 85.
Greek (Liddell-Scott)
ἐμβασιλεύω: βασιλεύω ἐν τόπῳ τινί, μετὰ δοτ., τῇσιν (ταῖς πόλεσιν) ἐμβασίλευε Ὀδ. Ο. 413· οὐρανῷ Ἡσ. Θ. 71, κτλ.· ὅθ᾿... Ἄδρηστος πρῶτ᾿ ἐμβασίλευεν Ἰλ. Β. 572: μετὰ γεν., πάντων Θεόκρ. 17. 85.
French (Bailly abrégé)
régner dans ou sur, dat. du pays ou gén. de pers..
Étymologie: ἐν, βασιλεύω.
English (Autenrieth)
be king in, rule therein, Il. 2.572 and Od. 15.413.
English (Slater)
ἐμβᾰςῐλεύω
1 reign over c. dat. Μολοσσίᾳ δ' ἐμβασίλευεν ὀλίγον χρόνον (sc. Νεοπτόλεμος) (N. 7.38)
Spanish (DGE)
1 intr. reinar, ser rey ὅθ' ἄρ' Ἄδρηστος πρῶτ' ἐμβασίλευεν Il.2.572, cf. Theoc.16.100, Q.S.13.531, c. dat. de lugar τῇσιν (πόλεσι) Od.15.413, cf. Hes.Fr.23a.36, 129.10, Μολοσσίᾳ Pi.N.7.38, c. suj. de dioses οὐρανῷ Hes.Th.71, Op.111, ἁλὸς πόρῳ de Posidón, Opp.H.1.73, ἐν οὐρανῷ ἀγλαόεντι Cod.Vis.Laud.2, c. dat. de pers. ἀνδράσιν A.R.1.173, cf. 798, 2.358, Iambl.Protr.20 (p.127), c. gen. πάντων Theoc.17.85, cf. Orph.H.79.5, abs. οὐρανίη ὅταν ἡ χάρις ἐμβασιλεύσῃ Orac.Sib.8.195.
2 tr. reinar sobre, ser emperador de Αὔσονας SEG 47.1749.17 (Frigia, imper.).
Greek Monolingual
ἐμβασιλεύω (AM)
βασιλεύω («ὅθ' Ἄδρηστος πρῶτ' ἐμβασίλευε»).
Greek Monotonic
ἐμβᾰσῐλεύω: μέλ. -σω (ἐν), βασιλεύω σε έναν τόπο ή είμαι βασιλιάς μεταξύ άλλων βασιλέων, με δοτ., σε Όμηρ.