ἐπεισπαίω: Difference between revisions
ἠργάζετο τῷ σώματι μισθαρνοῦσα τοῖς βουλομένοις αὐτῇ πλησιάζειν → she lived as a prostitute letting out her person for hire to those who wished to enjoy her, she worked with her body by hiring herself out to anyone who wanted to have sex with her
(13) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπεισπαίω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[ορμώ]], [[μπαίνω]] ορμητικά («ἡμῑν γὰρ ἀγαθῶν σωρὸς εἰς τὴν οἰκίαν ἐπεισπέπαικεν», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>2.</b> [[προσκρούω]], [[πέφτω]] [[επάνω]] («τὸν κρατῆρα ἐξέχεεν ἐπεισπαίσας», <b>Λουκιαν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[εισπαίω]] «[[προσκρούω]]»]. | |mltxt=[[ἐπεισπαίω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[ορμώ]], [[μπαίνω]] ορμητικά («ἡμῑν γὰρ ἀγαθῶν σωρὸς εἰς τὴν οἰκίαν ἐπεισπέπαικεν», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>2.</b> [[προσκρούω]], [[πέφτω]] [[επάνω]] («τὸν κρατῆρα ἐξέχεεν ἐπεισπαίσας», <b>Λουκιαν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[εισπαίω]] «[[προσκρούω]]»]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπεισπαίω:''' μέλ. <i>-σω</i>, [[εισβάλλω]], <i>εἰς τὴν οἰκίαν</i>, σε Αριστοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 22:48, 30 December 2018
English (LSJ)
A burst in, ἐς τὴν οἰκίαν Ar.Pl.805; εἰς τὰ συμπόσια Com.Adesp.439: abs., Luc.DMeretr.15.1.
German (Pape)
[Seite 912] (s. παίω), noch dazu, hinterher hineischlagen, -stürzen, Archil. frg. 119; vgl. Ath. I, 7 f u. Suid.; ἀγαθῶν σωρὸς εἰς τὴν οἰκίαν ἐπεισπέπαικεν Ar. Plut. 804; Luc. D. Meretr. 15.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπεισπαίω: εἰσορμῶ αἰφνιδίως, εἰσπηδῶ, εἰσέρχομαι, ἡμῖν γὰρ ἀγαθῶν σωρὸς εἰς τὴν οἰκίαν ἐπεισπέπαικεν οὐδὲν ἠδικηκόσι Ἀριστοφ. Πλ. 805· Μυκονίων δίκην ἐπεισπέπαικεν εἰς τὰ συμπόσια Κωμικ. Ἀνώνυμ. 366· - ἀπολ., Λουκ. Ἑταιρ. Διάλ. 15. 1.
French (Bailly abrégé)
tomber sur, fondre sur.
Étymologie: ἐπί, εἰσπαίω.
Greek Monolingual
ἐπεισπαίω (Α)
1. ορμώ, μπαίνω ορμητικά («ἡμῑν γὰρ ἀγαθῶν σωρὸς εἰς τὴν οἰκίαν ἐπεισπέπαικεν», Αριστοφ.)
2. προσκρούω, πέφτω επάνω («τὸν κρατῆρα ἐξέχεεν ἐπεισπαίσας», Λουκιαν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + εισπαίω «προσκρούω»].
Greek Monotonic
ἐπεισπαίω: μέλ. -σω, εισβάλλω, εἰς τὴν οἰκίαν, σε Αριστοφ.
