λίθαξ: Difference between revisions
ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἐπιστολαῖς αὐτοῦ οὐδὲ μνήμην τῆς οἰκείας προσηγορίας ποιεῖται, ἢ πρεσβύτερον ἑαυτὸν ὀνομάζει, οὐδαμοῦ δὲ ἀπόστολον οὐδ' εὐαγγελιστήν (Eusebius, Demonstratio evangelica 3.5.88) → For in his epistles he doesn't even make mention of his own name — or simply calls himself the elder, but nowhere apostle or evangelist.
(5) |
(3) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''λίθαξ:''' [ῐ], -ᾰκος, ὁ, ἡ ([[λίθος]])·<br /><b class="num">I.</b> [[λιθώδης]], [[πετρώδης]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">II.</b> ως θηλ. ουσ., = [[λίθος]], [[λίθος]] ταφικού μνημείου, [[λίθος]] επιταφίου, σε Ανθ.· λέγεται για την [[ελαφρόπετρα]], στον ίδ. | |lsmtext='''λίθαξ:''' [ῐ], -ᾰκος, ὁ, ἡ ([[λίθος]])·<br /><b class="num">I.</b> [[λιθώδης]], [[πετρώδης]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">II.</b> ως θηλ. ουσ., = [[λίθος]], [[λίθος]] ταφικού μνημείου, [[λίθος]] επιταφίου, σε Ανθ.· λέγεται για την [[ελαφρόπετρα]], στον ίδ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''λίθαξ:''' ᾰκος (ῐ) adj. каменистый или каменный ([[πέτρη]] Hom.).<br />ᾰκος ἡ камень: κωφὴ λ. Anth. безмолвный камень, т. е. надгробный памятник; λ. τρητή Anth. ноздреватый камень, т. е. пемза. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:40, 31 December 2018
English (LSJ)
ᾰκος, ὁ, ἡ,
A stony, λίθακι ποτὶ πέτρῃ Od.5.415. II as fem. Subst., = λίθος, Arat.1112, Orph.A.613; κωφὴ λ., of a gravestone, AP7.392 (Heraclid. Sinop.); of a precious stone, Man.6.343; λ. τρητὴν σπόγγῳ ἐειδομένην, of the pumice-stone, AP6.66 (Paul. Sil.). 2 in pl., stony land, Epic.in Arch.Pap.7.10, v.l. in Nic. Th.150; cf. ἕρμαξ.
German (Pape)
[Seite 44] ακος (λίθος), steinig, felsig, hart, πέτρη, Od. 5, 415, Schol. λιθώδης. – Als subst. ἡ, eigtl. dim. von λίθος (vgl. B. A. 635, 17), kleiner Stein, Felsstück, bes. sp. D., wie Arat. Phaen. 1112; Orph. Arg. 611; ἀνθηραί, Edelsteine, Man. 6, 343; τρητή, Bimsstein, Paul. Sil. 52 (VI, 66).
Greek (Liddell-Scott)
λίθαξ: [ῐ], -ᾰκος, ὁ, ἡ, (λίθος) λιθώδης, μήπως μ’ ἐκβαίνοντα βάλῃ λίθακι ποτὶ πέτρῃ, «μήπως με προσρίψῃ πέτρᾳ τινὶ ἐχούσῃ προβολὰς ὀξείας, τοιαύτη γὰρ ἡ λίθαξ πέτρα» (Εὐστάθ.), Ὀδ. Ε. 415. ΙΙ. ὡς θηλ. οὐσιαστ., = λίθος, Ἄρατ. 1112, Ὀρφ. Ἀργ. 611˙ ἐπὶ λίθου ἐπιταφίου, Ἀνθ. Π. 7. 392˙ ἐπὶ πολυτίμου λίθου, Μανέθων 6. 343˙ λ. τρητὴν σπόγγῳ ἐειδομένην, ἐπὶ τῆς κισήρεως, «ἐλαφροπέτρας», Ἀνθ. Π. 6. 66. 2) ἐν τῷ πληθ., γῆ λιθώδης, Νικ. Θηρ. 150˙ πρβλ. ἕρμαξ.
French (Bailly abrégé)
ακος (ὁ, ἡ)
I. adj. de pierre;
II. subst. ἡ λίθαξ;
1 petite pierre, caillou;
2 pierre tumulaire;
3 pierre précieuse;
4 pierre ponce;
5 au pl. région pierreuse.
Étymologie: λίθος.
English (Autenrieth)
ακος: stony, hard, Od. 5.415†.
Greek Monolingual
λίθαξ, ὁ, ἡ (Α)
1. σκληρός, πετρώδης («μή πώς μ' ἐκβαίνοντα βάλῃ λίθακι ποτὶ πέτρῃ κῡμα», Ομ. Οδ.)
2. το θηλ. ως ουσ. ἡ λίθαξ
ο λίθος
3. (το αρσ. στον πληθ. ως ουσ.) βραχώδης γη
4. φρ. «κωφὴ λίθαξ» — επιτάφιος λίθος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λίθος + επίθημα -αξ, -ακος (πρβλ. μύλ-αξ)].
Greek Monotonic
λίθαξ: [ῐ], -ᾰκος, ὁ, ἡ (λίθος)·
I. λιθώδης, πετρώδης, σε Ομήρ. Οδ.
II. ως θηλ. ουσ., = λίθος, λίθος ταφικού μνημείου, λίθος επιταφίου, σε Ανθ.· λέγεται για την ελαφρόπετρα, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
λίθαξ: ᾰκος (ῐ) adj. каменистый или каменный (πέτρη Hom.).
ᾰκος ἡ камень: κωφὴ λ. Anth. безмолвный камень, т. е. надгробный памятник; λ. τρητή Anth. ноздреватый камень, т. е. пемза.
